Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӳлӗмӗнчен сирпӗнсе тухнӑ хыҫҫӑн, Лодка нимӗн чӗнмесӗр аялалла чӑмрӗ, килхушшинелле хӑвӑрт чупса тухрӗ, анчах килхушши тӑрӑх, тӗттӗмре такӑнса ҫара урисене ыраттарасран е шӑрпӑк тирӗнтересрен хӑраса, асӑрханса утса пычӗ.

Выскочив из комнаты, Лодка молча нырнула вниз, быстро выбежала на двор, но по двору пошла осторожно, боясь ушибить или уколоть во тьме босые ноги.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.