Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ак ӗнтӗ вӗсем, хӗрарӑмпа арҫын мӑшӑрӑн-мӑшӑрӑн ытамлашса, тӑвӑллӑ тинӗ хумӗ ҫинчи юрӑхсӑра тухнӑ кимӗ Пек сулӑнкаласа, тӑппи-таппи, тӗкӗр-тӗкӗр пускаласа, алӑк патнелле сӗтӗрӗнчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Ҫын ҫынрах юлинччӗ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 197–201 с.

Ҫулталӑкӑн тинӗ вӑхӑчӗ пулсан та, пулӑхлӑ ҫӗре аслатиллӗ ҫумӑрсем сайра шӑварчӗҫ, пулсан та, йывӑҫсемпе тӗмсем куҫа янкӑр симӗс тӗспе илӗртеҫҫӗ.

Все эти деревья и кусты ласкали взгляд свежей зеленью, несмотря на то что стояло засушливое время года и только редкие грозовые ливни орошали плодородную почву.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.