Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тетӗшне (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тетӗшне часрах киле илсе ҫитерес килет пулас унӑн.

Куҫарса пулӑш

IV // Александр Савельев-Сас. Савельев-Сас, А. С. Шӑнкӑравлӑ пӗкӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1992. — 272 с. — 49–101 с.

Паян Аркаш хӑй вырӑнне Игорьпе пӗрле лаша кӗтме юлман пулсан, Алюш Альберт тетӗшне кӗтсе илме тухайман та пулӗччӗ.

Куҫарса пулӑш

III // Александр Савельев-Сас. Савельев-Сас, А. С. Шӑнкӑравлӑ пӗкӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1992. — 272 с. — 49–101 с.

Халӗ ун Альберт тетӗшне мӗн каласа парасси пирки тӗплӗнрех шутламалла, веҫех аса илмелле.

Куҫарса пулӑш

I // Александр Савельев-Сас. Савельев-Сас, А. С. Шӑнкӑравлӑ пӗкӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1992. — 272 с. — 49–101 с.

Альбертӑн йӑмӑкӗ Тамара та пырасшӑнччӗ тетӗшне кӗтсе илме.

Куҫарса пулӑш

I // Александр Савельев-Сас. Савельев-Сас, А. С. Шӑнкӑравлӑ пӗкӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1992. — 272 с. — 49–101 с.

Паян акӑ Шурҫилхе ятлӑ лашана кӳлнӗ ача станцӑна салтакран таврӑнакан Альберт тетӗшне илме каять.

Куҫарса пулӑш

I // Александр Савельев-Сас. Савельев-Сас, А. С. Шӑнкӑравлӑ пӗкӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1992. — 272 с. — 49–101 с.

Аттен тетӗшне хӗнесе вӗлернӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Андреев. https://chuvash.org/lib/haylav/8101.html

Петӗр, паҫӑр калаҫса татӑлнӑ пекех, тетӗшне мунчара кӗтсе ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

Шӑнкӑрч вӗлли // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Петр Петрович тетӗшне кӗттермерӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӑрушӑ хыпарсем // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Петӗр юратнӑ тетӗшне салтӑнма пулӑшрӗ, сӑмса ҫинчи суранне ӑшӑ шывпа ҫуса йод сӗрсе ячӗ те, чӳречине карнӑ кухньӑри сӗтел хушшине ларчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Сахар таврӑнать // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Ольӑпа Вова» тетӗшне амӑшне итленӗ пекех итлеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Тарье лавкка уҫать // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Пиллӗкмӗш ҫыххине Вова хӑех турӗ те тетӗшне кӑтартрӗ.

Куҫарса пулӑш

Вырмара // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

— Анчах Данӑн унӑн тетӗшне ҫакса вӗлерсен кӳренмелле килсе тухмӗ-и?

 — Но только Дану будет обидно, что его брата повесят.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Жанна тарӑхнӑ, тетӗшне хӗрхенет те; пӗтӗмпех унӑн куҫӗ умӗнче пулса иртрӗ-ҫке.

Жанна сердилась, но и жалела его; все произошло на ее глазах.

Хушу — ҫар валли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 81–84 с.

Вӑл тетӗшне кӗпинчен ҫатӑрласа тытнӑ, арҫын ача хӑй тӗллӗнлӗх пирки ас туса вӗҫерӗнме хӑтланнӑ кашни самантрах хӗр ача ӑна тӗрте-тӗрте малалла уттарать.

Уцепившись за братнину рубашку, девочка резко дергала ее каждый раз, как только мальчик, вспоминая о мужской самостоятельности, начинал вырываться крича:

Хушу — ҫар валли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 81–84 с.

Лешсем «тетӗшне» тивӗҫлипе тӗсес йӳтӗмпе чи малтанах пӳрнисене ҫӑварӗсене тӗплӗн чике-чике хучӗҫ, унтан — йӗрӗнчӗклӗн — хӑйсем хӑйӑртан пӗҫернӗ апат-ҫимӗҫӗ патне таврӑнчӗҫ.

Те прежде всего солидно положили в рот пальцы, чтобы достойным образом воззриться на «дядю», а затем презрительно возвратились к своей песочной стряпне.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ҫемен, авӑн ҫапса пӗтерсен, тетӗшне килсе те курасшӑн тет-ха.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑл ҫав тетӗшне вӗлерме шут тытнӑ, анчах хӑйне хӗрхеннипе ҫылӑхран аяккалла сиксе юлчӗ.

Вот он и затеял убить дядю, да однако пожалел сам себя, отскочил от греха.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Вӑл Любовь тетӗшне мӗнле хисепленине аса илнӗ.

Вспоминал отношение Любови к брату.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӑйӗн тетӗшне вӑл нихҫан та курман, анчах ун ҫинчен темӗн те пӗр калама пултарнӑ.

Брата своего она никогда не видала, но рассказывала о нем что-то такое.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ей, Васильич (тетӗшне вӑл ҫапла чӗннӗ), курмастӑн-им, Ксенофонтий атте сана пиллеме килет».

Ей, Васильич (так называл он дядю), не видишь, что ли, отец Ксенофонтий идет тебя благословить».

II // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех