Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

телейсӗртерех (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑй мӗн шутлать пуль те Сантӑр кун пирки, анчах мана унран телейсӗртерех ҫын ҫук та пек туйӑнать.

Куҫарса пулӑш

XXI // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Ыттисемпе танлаштарсан телейсӗртерех ҫын пулнӑ-ши — виҫӗ уйӑхранах пуля тӗлне пулать.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 272-415 с.

Шӑвӑҫ япаласем тӑвакан мастерскойра пуринчен те ытла телейсӗртерех ҫамрӑксем — ытти мастерсене чӑтаймасӑр кунта тарса килнисем, мӑлатук ҫӗклеме е мотора ӗҫлеттерме вӑй ҫитерейменнисем, директор калашле, тӗрлӗрен «йӑх-яхсем» ӗҫлеҫҫӗ.

К жестяничным работам примазывались самые неудачливые ребята — те, что сбежали от тяжелой руки других мастеров, малыши, выгнанные потому, что были не в силах поднимать молот или заводить мотор, и вообще «сброд», как их называл директор.

Иккӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Манӑн шӑпа ма ытти ҫынсеннинчен телейсӗртерех пулмалла вара?

Куҫарса пулӑш

9. Шухӑшӑм, ман шухӑшӑм // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Эмиль ларакан кӗтесре хаваслӑ кулӑ янӑраса кайсан вӑл хӑйне татах та телейсӗртерех туйса илчӗ.

И она почувствовала себя ещё более несчастной, когда из угла, где сидел Эмиль, послышался звонкий смех.

Вырсарникун, ноябрӗн вунтӑваттӑмӗшӗнче, Катхульт хуторӗнче пастор кӗлӗ вулани, Эмиль хӑйӗн ашшӗне хупса хуни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эпир — сиртен телейсӗртерех, мӗншӗн тесен, ӳтпе те чунпа та имшертерех, анчах эпир сиртен вӑйлӑрах, мӗншӗн тесен, пӗлӳпе авӑрланнӑ… пирӗн ҫак пӗлӗве ниҫта хума ҫук…

Мы — несчастнее вас, потому что слабее и телом и духом, но мы сильнее вас, ибо вооружены знанием… которое нам некуда приложить…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома хӑйне хӗрарӑмран шутсӑр вӑйлӑрах туйнӑ, хӗрарӑма хӑйӗнчен шутсӑр телейсӗртерех шутланӑ.

Фома чувствовал себя неизмеримо сильнейшим женщины, женщина казалась ему неизмеримо несчастнее его.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ унтан та телейсӗртерех — виҫӗ кун асапланатӑп ӗнтӗ.

А я несчастнее ее, потому что мучаюсь целые три дня.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Халӗ вӑл ашшӗнчен те телейсӗртерех, мӗншӗн тесен, выҫлӑхпа асапсӑр пуҫне, пулӑшу ниҫта та кӗтме ҫуккине пӗле-тӑркач Липинцӑна тунсӑхланисӗр пуҫне, вӑл Ясек ҫинчен те шухӑшласа асапланать.

Она была даже более несчастна, чем Вавжон, потому что, кроме голода и всевозможных лишений, кроме мучительного сознания, что им неоткуда ждать помощи и спасения, кроме страшной тоски по Липинцам, ее еще терзала мысль о Яське.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Унӑн повар е ҫитӗннӗ хӗр пулнӑ пулсан, вӑл татах та телейсӗртерех пулнӑ пулӗччӗ, автансем виҫҫӗ авӑтсанах столяр арӑмӗ тӑнипе Кулинен те вара тӑрса кӑмака патӗнче аппаланма тытӑнмалла пулчӗ.

Если бы она была одна и были бы у ней повар и девушка, она была бы еще несчастнее; но как только пропели третьи петухи и Столярова жена поднялась, Акулина должна была встать и приняться за печку.

X // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Ҫырантан инҫех те мар арканса выртакан шхуна ҫинчи моряксем, паллах, пирӗнтен телейсӗртерех ӗнтӗ…

Моряки с погибшей шхуны, очертания которой смутно виднелись недалеко от берега, были менее счастливы…

Сюркум сӑмсахӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 139–147 с.

Никам та айӑплӑ мар, анчах эпӗ темӗнле мӗскӗн ыйткалакантан та телейсӗртерех

Никто не виноват, но я несчастнее всякого нищего…

VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Юлашкинчен вӑл сӑмах хушрӗ-хушрех: — Ҫакӑ ача, — терӗ вӑл, ункӑ хыҫҫӑн ункӑ тӗтӗм кӑларса, — манран та телейсӗртерех пулать.

Наконец, однажды он решился на вмешательство: — Этот малый, — сказал он, пуская кольцо за кольцом, — будет еще гораздо несчастнее меня.

III // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Вӑл санран та телейсӗртерех ҫын, мӗншӗн тесен — ухмах.

Он еще несчастнее тебя, потому что — глуп.

XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

«Вӗреннӗ, лайӑх-лайӑх ҫынсемех ҫӗвӗҫсене, горничнӑйсене качча илеҫҫӗ-ҫке, — йӑпатрӑм эпӗ хама, — пурӑнма та пит лайӑх пурӑнаҫҫӗ, хайсене тӗл пултарнӑшӑн шӑпине пурнас кунӗсем вӗҫленичченех тав тӑваҫҫӗ. Ыттисенчен телейсӗртерех пулмастӑп-ҫке-ха эпӗ, чӑн та?»

«Женятся же хорошие и ученые люди на швейках, на горничных, — утешал я себя, — и живут прекрасно и до конца дней своих благословляют судьбу, толкнувшую их на это решение. Не буду же я несчастнее других, в самом деле?»

XI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех