Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Эсӗ мала тухнӑ пулсан: «Эх, Тӑванкас ачисем маттур, пӗрремӗш вырӑна тухрӗҫ», — тейӗччӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Тус е тӑшман? // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 187–206 с.

Мухтӗччӗҫ хӑйсен ывӑлне, эпир вӗрентнӗ пекех пурӑнать пирӗн Ҫтаппан тейӗччӗҫ».

Куҫарса пулӑш

I // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

Вӑл хӑйӗн хакне пӗлет, кӑпӑр-капӑр ҫыннах качча тухасшӑн мар, чаплӑ хӗр ҫапла вӑл тейӗччӗҫ.

что она знает себе цену, не кинется на шею первому встречному с бухты-барахты.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӗлле е ҫуркунне пулнӑ пулсан татахчӗ темелле — ҫил-тӑманра аташса кайнӑ е ҫурхи шывра путса вилнӗ тейӗччӗҫ.

Будь настоящая зима или весна, можно было бы предположить, что замерзла в пургу или утонула в вешнем половодье.

Хӗр ҫухалнӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пуп… хир варрипе пуҫхӗрлӗ ҫӳрет тейӗччӗҫ.

Поп шагает по полю на руках!

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫавӑн пек тунӑ пулсан, мана чаплантарсах янӑ пулӗччӗҫ, ман ҫинчен: «Кун пеккипе ӗҫлеме пулать — ҫаврӑнӑҫуллӑ та самокритикӑллӑ агроном», тейӗччӗҫ.

Именно тогда бы меня подняли на щит и говорили бы: «С таким работать можно — сходчивый и самокритичный агрономишка».

3 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Эпӗ ҫакӑн пек тунинчен нумайӑшӗсем тӗлӗннӗ пулӗччӗҫ: мӗне пула тарать? тейӗччӗҫ; теприсем манран кулӗҫ; иҫмасса, эпӗ ҫакӑнпа та килӗшетӗп.

Многие бы удивились моему поступку: отчего бежит? скажут; другие будут смеяться надо мной: пожалуй, я и на то решаюсь.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956