Шырав
Шырав ĕçĕ:
Алӑк умӗнче ситцӑ кӗпе тӑхӑннӑ, ҫаруран, вунӑ ҫулсене ҫитнӗ ырхан пит-куҫлӑ хӗрача тӑнӑ.Худенькая девочка лет десяти, босая, в ситцевом платьице, с простодушным лицом, стояла в дверях.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.
Ҫине вӑл сарӑ аркӑллӑ чапӑр ситцӑ кӗпе тӑхӑннӑ, ҫурӑмӗ ҫине ҫӗнӗ эрмек уртса янӑ.На нем была пестрая ситцевая рубаха с желтой каемкой; небольшой новый армячок, надетый внакидку,
Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.
Пелагея та, качча каяс хӗр пулнӑ пулсан та, хальхи хӗрсем пек крепдешин кӗпесем тӑхӑнса капӑрланса ҫӳремен, ахаль ситцӑ кӗпешӗн те каҫсах кайнӑ.
22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Унӑн йӳле янӑ, хул калеккисем тӗлӗнче тусанланса пӗтнӗ ситцӑ кӗпинчен тар, хӗвел тата тусан шӑрши перет…От ситцевой рубахи его, распоясанной и запыленной на лопатках, дохнуло потом, солнцем и пылью…
36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
- 1