Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӗтӗм ҫак вӑхӑтра, унӑн чӗтрекен пӳрнисем ҫӗҫӗ сусӑрлатнӑ ӳтӗн черчен шурӑлӑхне перӗннӗ чухне, вӑл пӗчӗкҫӗ ҫара ҫак кӑкӑра тӑранми-урмӑш туйӑмпа, ҫепӗҫҫӗн юратать — ҫак ҫепӗҫлӗх тилӗрӳ сирпӗнӗвӗсемпе ылмашӑнать, унтан — терт-асаплану…

Все это время, пока дрожащие пальцы его касались нежной белизны тела, изувеченного ножом, он испытывал бешеную ненасытную нежность к этой маленькой, обнаженной груди, — нежность, сменяющуюся взрывами ярости, и страдание.

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.