Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӗрчӗклӗ тӗрӗ: 1 шурӑ, 4 хӗрлӗ; 1 шурӑ, 4 хӗрлӗ.

«Узор с крапинками»: 1 белая, 4 красных, 1 белая, 4 красных и т.д.

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Акӑ вӗсем: шакмак, авалхи хӗрарӑм кӗпи тӗрри, пӗрчӗклӗ тӗрӗ, хӑрах аяклӑ тӗрӗ, пилӗк ӑса тӗрри, шурла, чикмек, вӗтӗ клеме, шултра клеме, суя клеме, йӗлен, Хӑвай алли, ак ӗнтӗ, сартункка…

Вот они: клеточка — «шакмак», узор платья древней женщины — «авалхи хӗрарӑм кӗпи тӗрри», узор с крупинками — «пӗрчӗклӗ тӗрӗ», односторонний узор — «хӑрах аяклӑ тӗрӗ», узор пяти челноков «пилӗк аса тӗрри», узор с белым — «шурла», лесенка — «чикмек», мелкое клеймо — «вӗтӗ клеме», крупное клеймо — «шултра клеме», ложное клеймо — «суя клеме», рука Хвая — «Хавай алли», мелкий узор — «вӗт хӑма тӗрри», «йӗлен», «ак ӗнтӗ» «сарпинкке» (не переводимы).

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Сачков бензопровода пӗрчӗклӗ пирпе сӑтӑрать: пӑхӑрпа латунь таврашне курсан, унӑн, кирек мӗнле механикӑнни пекех, аллисем кӗҫӗтеҫҫӗ.

Сачков драил шкуркой бензинопровод: как у всякого механика, у неги чесались руки, когда он видел кусочек меди или латуни.

«Саго-мару» пӗтни // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 16–42 с.

Юлашкинчен эпӗ ҫакна куртӑм: пӗр пулӑ ами, ман урасенчен ҫур метр яхӑнта, хӳрине хыттӑн пӑркаланипе хӑйне хӑй пулӑшса, авкаланкаласа, таса шӑтӑка ӳт тӗслӗ пӗрчӗклӗ вӑлча кӑларса пӑрахрӗ.

Наконец, я увидел, как в полуметре от моих ног самка, изгибаясь, помогая себе сильными рывками хвоста, выбросила на расчищенное дно бледно-розовые крупинки икры.

«Саго-мару» пӗтни // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 16–42 с.

Тӗрӗссипе каласан, вӑл ҫапса ҫӑвакан пӗрчӗклӗ пӑр мар, тӳпене карса илнӗ хура пӗлӗтрен ал чӑмӑрӗ пек анакан пӑр татӑкӗсем пулчӗ.

Собственно говоря, это были не градины, а целые куски льда, размером с добрый кулак, падавшие из тёмной тучи; они били, как из пращи.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.