Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑхаканскере (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах ӑна Серебряков хулӗнчен тытса чарчӗ те «сана мӗн кирлӗ тата?» тенӗ пек пӑхаканскере питӗнчен хыттӑн чанлаттарчӗ.

Куҫарса пулӑш

XXVI // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Хӑна пӳлӗмӗнче ӑна, альбомсене тунсӑхлӑн пӑхаканскере, курсан Давенант чухӑн тумлӑ, шуранка хӗре пуҫ тайрӗ те кӑшт аяккарах вырнаҫрӗ.

Увидев ее в гостиной смиренно рассматривающей альбомы, Давенант поклонился бледной, бедно одетой девушке и сел поодаль.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Анна! — терӗ Гелли йӑмӑкне — хӑйӗн вун пилӗк ҫулӗн, паянтан ҫирӗп те хӑрушӑ вӑрттӑнлӑхпа ҫыхӑнакан ҫулсен, тӳпинчен туйӑмсӑр ҫынна тӗсесе пӑхаканскере.

— Анна! — сказала Гелли сестре, смотревшей на бесчувственного человека с высоты своих пятнадцати лет, причастных отныне строгой и опасной тайне.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Чӳречисенчен пӗри тӗттӗмленсе те ҫуталса та илет, кам пӗлет, тен, ҫавӑнта пӳртре утса ҫӳрекен ҫынна, чӳрече патне тӑрса пӑшӑрханса пӑхаканскере, курнӑ та пулӑттӑм-и эпӗ.

То темнело, то светлело одно из окон, и, кто знает, может быть, мне удалось бы увидеть того, кто ходит по дому и тревожно смотрит в окно.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех