Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Прохор Зыков, амӑшӗн пӑрӑвӑнни пек йӑваш куҫӗсене мӑч-мӑч хупкаласа, сӑмах чӗнмесӗр ларчӗ, шӑппӑн кулкаларӗ.

Прохор Зыков, часто моргая телячье-ласковыми глазами, молчал, тихо улыбался.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорие курсан, Зыковӑн, тӗлӗннипе, пушмак пӑрӑвӑнни пек йӑваш куҫӗсем чарӑлса кайрӗҫ.

У Зыкова при виде Григория выкатились телячье-ласковые глаза.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑранипе унӑн пӑрӑвӑнни пек куҫӗсем пӗтӗмпе пӑтранса кайрӗҫ.

Страх налил мутью его телячьи глаза.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аттепе иксӗмӗр улӑхра утӑ ҫулатпӑр пек те, йӗри-таврах, анкарти хыҫӗнчи шур тӑрӑллӑ чечексем евӗр, ҫӑлтӑрсем сапаланса выртаҫҫӗ пек, — пушмак пӑрӑвӑнни пек ӑшӑ куҫӗсене ҫутӑлтарса калама тытӑнчӗ йӑваш Прохор Зыков; — ҫулатпӑр пек хайхи, курӑкӗ ҫава касса уҫӑлми йӑванса пырать пек…

Будто косим мы с батей сено в лугу, а миру кругом высыпало, как ромашки за гумнами, — говорил, сияя ласковыми телячьими глазами, смирный Прохор Зыков, — косим мы это, трава так и полегает…

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.