Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пуракки (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах — эпир калама пуҫланӑччӗ ӗнтӗ — авал кулленех усӑ курнӑ япалана аса илтерекен этемсем пур, ҫав ҫынсем хӑйсен чун-чӗре тӗшшипе — хӑйсен таврашӗнчи пурнӑҫ манерӗсемшӗн ют, — ҫӳлерех асӑннӑ табак пуракки «Лиссабон» хӑна ҫуртӗнчи мародершӑн ют пулнӑ пекех.

Но, — начали мы, — есть люди, напоминающие старинный обиходный предмет, и люди эти, в душевной сути своей, так же чужды окружающей их манере жить, как вышеуказанная табакерка мародеру из гостиницы «Лиссабон».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ҫакӑн пек япаласем ҫакса тултарнипе кунти пуянсем ҫын куҫӗ умне ураланнӑ бриллиант куҫлӑ табак пуракки пек тухса тӑраҫҫӗ.

Обвешанные этими блистающими драгоценностями, в изобилии выставленными на всеобщее обозрение, местные богачи походили на ходячие бриллиантовые табакерки.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑлха мӗн валли тата, ун шӑнӑрне хаклӑ йышши йывӑҫсенчен каснӑ шӑрпӑксем тӑхӑнтартмасан, чӗнтӗрленӗ пӑхӑр ҫаврашкасем, е кукуруза улӑмӗнчен ҫыхнӑ сӑнчӑрсем, е тата ӑшне кӑларнӑ, табак пуракки вырӑнне ҫӳрекен пӗчӗк кавӑнсем ҫакмасан.

К чему человеку уши, если не продевать в них палочек, вырезанных из дерева драгоценных пород, медных колец с ажурной резьбой, плетеных цепочек из кукурузной соломы или, наконец, маленьких выдолбленных тыкв, заменяющих табакерки.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех