Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

премӗке (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ ҫав самантрах премӗке хӗврен кӑлартӑм та Ҫемука петӗм.

Куҫарса пулӑш

Манӑн юлташсем // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

— Пар премӗке!

Куҫарса пулӑш

Манӑн юлташсем // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Анук хӗрлӗ пилӗклӗ премӗке ҫавӑркаласа пӑхса каларӗ:

Куҫарса пулӑш

Манӑн юлташсем // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

— Ҫирӗм, премӗкӗ питӗ тутлӑ, — тет Анук, премӗке хӑй вырӑнне хурса.

Куҫарса пулӑш

Манӑн юлташсем // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Анук манӑн алӑран премӗке илет, тути патне илсе пырса ҫинӗ пек тӑвать.

Куҫарса пулӑш

Манӑн юлташсем // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Ҫак вӑхӑтра Комнадирша окорока та, кӑлпассие те, пӗтӗм студене те ҫисе ячӗ, ун хыҫҫӑн премӗке тапӑнчӗ, пӗрне те хӑвармарӗ.

Тем временем Командирша прикончила и окорок, и колбасу, и весь студень, а потом расправилась и с пряниками.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

«Премӗке» никам та ҫыртса илеймесен пурте пӗр улшӑнмасӑр юлать, — выляса илни те, выляса яни те ҫук.

Никто не откусит от «пряника» — пусть: все останется без изменений — ни выигрыш, ни проигрыш.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Оленин Марьянкӑн хӗвелпе пиҫнӗ пысӑк мар аллипе икӗ ҫаврака мятнӑй тата пӗр тӗксӗмрех сарӑ тӗслӗ премӗке мӗнле ярса илнине, вӗсемпе ним тума пӗлмесӗр тӑнине ирӗксӗрех асӑрхарӗ.

Оленин невольно заметил, как загорелая, по небольшая рука Марьянки захватила два круглые мятные и один коричневый пряник, не зная, что с ними делать.

XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Чихирь тултарнӑ стакансене пыл ярса хутӑштарнӑ тата виҫ кӗрепенке премӗке сӗтел ҫине йӗркипе сапаласа тухнӑ хыҫҫӑн, Белецкий, хӗрсене кӗтесрен сӗтӗрсе кӑларса, сӗтел хушшине лартрӗ те вӗсене премӗксем валеҫсе пама пуҫларӗ.

Размешав мед в налитых стаканах чихиря и роскошно раскинув три фунта пряников по столу, Белецкий вытащил девок силой из их угла, усадил за стол и принялся оделять их пряниками.

XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ай, пӑхӑр-ха, ман премӗке ҫыртнӑ!

— Ой, смотрите, у меня надкусанный пряник!

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чӗлхине кӑларса, мӑшӑлтатса, сӗтӗрсе ҫаврӑнать Павлик йывӑр пукана, ун ҫине хӑпарса тӑрать те премӗке ҫыртса пӑхать, йӗрӗнсе сурса пӑрахать, унтан каллех анать те, пукана малалла сӗтӗрет.

Высунув набок язык, кряхтя и сопя, мальчик перетаскивал тяжелый стул вокруг елки, взбирался на него, надкусывал пряник, убеждался, что дрянь, слезал и тащил стул дальше.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Премӗке турат ҫинчен вӗҫертмесӗрех, Павлик ӑна кӗтессинчен ҫыртса илчӗ, анчах ҫавӑнтах сурса пӑрахрӗ — ку премӗк те йӗрӗнмелле начар пулчӗ.

Не снимая пряника с ветки, мальчик откусил угол и тотчас его выплюнул — до того неприятен оказался и этот пряник.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Юрӑхсӑр премӗке магазинра йӑнӑшпа ҫеҫ чиксе янӑ пулмалла.

Вероятно, в магазине случайно положили негодный пряник.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫыртса илнӗ премӗке Павлик йӗрӗнсе каллех турат ҫине ҫакса хучӗ.

Павлик с отвращением повесил обратно на ветку надкушенный пряник.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫиелтен пӑхсан, ку премӗке пӗлӗт ҫинче юрласа ларакан юр пек шурӑ раштав ангелӗсем ҫеҫ ҫиеҫҫӗ темелле.

А ведь по внешнему виду можно было подумать, что именно такими пряниками питаются белоснежные рождественские ангелы, поющие на небе по нотам.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех