Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Выльӑх пӑхакан арӑм пӳрте чупса кӗнӗ те старастине каланӑ: «Элексантӑр пичче, эпӗ патйене пусса ятӑм, анса илсем тархасшӑн», — тенӗ.

Скотница вернулась в избу и говорит старосте: — Александр! слазяй, батюшка, в колодезь, — я бадью упустила.

Йывӑр сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.