Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Урӑх ҫӗршывсен представителӗсем ӑна хӑйсем патне ӗҫлемешкӗн куҫма чӗнсен, пысӑк ӗмӗтпе пурӑннӑ чаплӑ ученӑй-патриот хулӑн кӗсъеллӗ харам пырсене мӑнаҫлӑн ҫапла ответленӗ:

Куҫарса пулӑш

Хӑватлӑ вӑй // В. Е. Сорокин. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 85–91 с.

Тепри, Декиникнран сылтӑм енче лараканни, ҫарти симӗс тӗслӗ, тӑватӑ кӗсъеллӗ френчпа, хулпуҫҫи урлӑ сылтӑмран сулахаялла протупей туртса ҫыхнӑ, ҫар картузӗ те вырӑссенни пек мар, урӑхла.

Второй, что сидел справа от Деникина, был в военном френче с накладными квадратными карманами и портупеей справа налево, его военная фуражка тоже не была похожа на русскую.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.