Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Маркелӑн йытти, мӗнле хистесен те, малалла каймарӗ: те краҫҫын шӑрши сӑмсине кӑтӑкларӗ, те йӗрӗ ҫухалчӗ.

Куҫарса пулӑш

Яла ҫӗнӗ ҫынсем килсен // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Эсӗ манӑн шӑпах сӗткенри, — хӑлхаран чуптурӗ вӑл ӑна, мӑйӑхӗпе кӑтӑкларӗ.

Куҫарса пулӑш

Телейсӗрскер… // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Кам кӑтӑкларӗ ӑна сӑмсаран?

Куҫарса пулӑш

Шӑркалчӑсем // Геннадий Эсекел. Эсекел-Никифоров, Геннадий Леонтьевич. Вӗҫекен пан улмисем: халапсем, юмахсем, калавсем: [вӑтам ҫулхи шкул ачисем валли]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2019. — 60 с. — 36–45 с.

Сӑмсана сулхӑнри вӗлтӗренпе чӗрӗ хӑмла шӑрши кӑтӑкларӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 83–127 с.

Лупас ҫинчи ҫӗнӗ утӑ шӑрши сӑмсана ыррӑн кӑтӑкларӗ, хускалкаланӑ май чӑштӑр-чӑштӑр туса ванчӗ…

Куҫарса пулӑш

Пӗчӗк акӑшсен ташши // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 57–75 с.

Вара матрос курупкари ӑмансене пӳрнипе кӑтӑкларӗ.

 — Затем он пощекотал пальцем в коробке червей.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Тӗпел кукринчен килекен тутлӑ шӑршӑ ун сӑмсине кӑтӑкларӗ, сӗлехе юхтарчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Вӑл чупкаласа ҫӳрерӗ, ҫурӑма кӑтӑкларӗ те хӑех вӗҫсе кайрӗ.

Она почесала мне спину, побегала и улетела.

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Вӑл улӑм пӗрчи илсе, ачан сӑмси шӑтӑкӗнчен кӑшт кӑтӑкларӗ.

Она взяла соломинку и пощекотала ею в свободной ноздре.

Шавлӑ халӑх // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Лаша ерипен тулхӑрса ячӗ, хура тутисемпе Генкӑна майӗнчен кӑтӑкларӗ.

Жеребец тихонько заржал, черными губами пощекотал Генкину шею и шумно вздохнул ему в ухо.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӗвел ҫути унӑн питҫӑмартине хуллен кӑтӑкларӗ, унтан урайне ӳкрӗ.

Луч солнца мягко скользнул по его щеке и прыгнул на пол.

37 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вӑл тӗлӗрсе каяс мар тесе вӑй хунӑ май ун умӗнчи лампа ҫути, чей куркисемпе пӳрнесем иккӗллӗн курӑнчӗҫ, сӑмавар унталла-кунталла сулланкаларӗ, ҫӗрӗк панулми шӑрши вара сӑмсана пушшех ҫивӗчреххӗн, киревсӗртереххӗн кӑтӑкларӗ.

Когда он силился не дремать, ламповый огонь, чашки и пальцы двоились, самовар качался, а запах гнилых яблок казался еще острее и противнее.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Пит-куҫне пӗркелесе, вӑл аллипе питне шӑлса илчӗ, каллех тӗлӗрме пуҫларӗ, анчах пит тӑрӑх ҫӗнӗрен тем шума пуҫларӗ, тути тӑрӑх чупса кайрӗ, сӑмса шӑтӑкне кӑтӑкларӗ.

Морщась, он провел рукою по лицу, снова начал дремать, и снова по щеке что-то заскользило, поползло по верхней губе, защекотало в носу.

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Клевер пуҫӗсенчи пыл шӑрши ун сӑмсине кӑтӑкларӗ.

Медовый запах клеверных головок ударил ей в ноздри.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗвелӗ унсӑр тунсӑхланӑ тейӗн, хӗр ҫӗр ҫине пӗрремӗш утӑм тусанах малтан пытаннӑ пӗлӗчӗ хыҫӗнчен тухрӗ те хӑйӗн шевлипе ҫамрӑка пырса кӑтӑкларӗ.

Будто солнце соскучилось по ней, оно вышло из-за облаков, куда было спряталось, и первыми шагами девушки начало ее ласкать своими лучами.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив