Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Пӗлместӗп, — Ассоль хурама айӗнчи уҫланкӑна, унти урапа тӑракан вырӑна, каҫхи кӗрен ҫутӑпа витӗннӗ симӗс курӑка, хуп-хура чӗмсӗр кӑмрӑкҫӑсене васкамасӑр пӑхса ҫаврӑнчӗ те — кӑштах шухӑшласа тӑрсан хушса хучӗ.

— Не знаю, — Ассоль медленно осмотрела поляну под вязом, где стояла телега, — зеленую в розовом вечернем свете траву, черных молчаливых угольщиков и, подумав, прибавила:

VI. Ассоль пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.