Шырав
Шырав ĕçĕ:
кӑвакланса (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Саспаллисене тӑрӑшса хут ҫине ӳкерсе тарласа ӳкрӗ мӗскӗн, тутисем хими кӑранташне лайӑхрах ҫырӑнтӑр тесе тӑтӑшах ҫӑвара чиксе йӗпетнипе ҫӑварӗ кӑвакланса кайрӗ.
Пурнӑҫ виҫкӗтеслӗхӗ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.
Ҫырмара вара юр кӑшт та юлман, пар та куҫӑн-куҫӑн кӑвакланса курӑнать!С нее, наоборот, ветром смело почти весь снег, так что местами был виден голубоватый лед.
Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.
Суламифь бассейна кӗрес умӗн ҫамрӑк хӗрарӑм-тарҫӑсем унта малтан ароматлӑ шевексен хутӑшӗсене янӑ, ҫавсене пула шыв шуралса, кӑвакланса кайнӑ та сӗт тӗслӗ опал йӑлтӑрккисемпе ҫиҫсе выляма пуҫланӑ.
VII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.
Унта ҫул ансӑрлансах пырать, чул тусем кӑвакланса тата хӑрушӑланса пыраҫҫӗ, юлашкинчен вара вӗсем пӗрлешсе ҫирӗп хӳме пулса тӑнӑ пек туйӑнаҫҫӗ.
Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964
Страницăсем:
- 1