Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ӗҫрен таврӑннӑ Нина Николаевна алӑк ҫумне ҫапса хунӑ почта ещӗкӗнчен хаҫат-журналсем илсен, вӗсен хушшинче шурӑ конвертлӑ ҫыру курчӗ.

Куҫарса пулӑш

Кӗтмен ҫыру // Зоя Нестерова. Нестерова З.А. Ылтӑн пӗрчисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 256 с. — 210–239 с.

Ҫимун мӗн хӑтланнине Сӑпани чаршав хыҫӗнчен сӑнаса тӑрать, вӑл та ку конвертлӑ ҫыру ырах маррине туйса илчӗ.

Куҫарса пулӑш

Савӑнӑҫпа хурлӑх юнашарах // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

— Акӑ, значӑтцӑ, ҫакӑн пек истори… — ҫыру иккен ун аллинче, виҫ кӗтеслӗ те мар, конвертлӑ ҫырӑвах.

Куҫарса пулӑш

Савӑнӑҫпа хурлӑх юнашарах // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

— Мӗнле ҫыру… тӑваткал, кӑвак конвертлӑ салтак ҫырӑвӗ, вӑт мӗнле ҫыру, — кулса ячӗ хӗрарӑм.

Куҫарса пулӑш

I // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Ирхине мана ӑсатса ячӗҫ, Анюта Виктор валли пӗчӗк конвертлӑ ҫыру пачӗ.

Утром меня провожали, Анюта передала Виктору письмо в маленьком конверте.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫак ҫыру килнинчен сахал мар тӗлӗннӗ, ӑна вулӑсри ҫыруҫӑ та, учитель те, пуп та, пурне те пӗлесшӗн ҫунакан ытти паллӑрах ҫынсем те темиҫе хутчен те вула-вула тухнӑ, ҫапах та юлашкинчен, Лозинский арӑмне чӗнсе илнӗ, ӑна: Лозинская Катеринӑна, Хӑвалӑхри Лозинский Иосиф Турта арӑмне, тесе питӗ ӑнланмалла ҫырнӑ ҫурӑк конвертлӑ ҫыру тыттарнӑ.

Немало дивились письму, читали его и перечитывали в волости и писарь, и учитель, и священник, и много людей позначительнее, кому было любопытно, а, наконец, все-таки вызвали Лозинскую и отдали ей письмо в разорванном конверте, на котором совершенно ясно было написано ее имя: Катерине Лозинской, жене Лозинского Иосифа Оглобли, в Лозищах.

II // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Халӗ Тимка Колечкин темле йӑлтӑртатса тӑракан хура пичетлӗ, шурӑ конвертлӑ хулӑн ҫырӑва, почтӑпа килнӗ ҫырӑва, хӑй аллинче тытса тӑрать.

Но сейчас Тимка Колечкин держал в руках настоящее письмо с почты, толстое, в белом конверте, все в жирных черных штемпелях.

1-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ ҫак хулӑм, сархайнӑ конвертлӑ ҫырӑвах илер, — кам пӗлет, тен, ҫак ҫырӑва кӗтсе кам та пулин куҫ хупмасӑр варӑм ҫӗрсене ирттернӗ пулӗ, вӗҫӗмрен ҫак ҫырӑва кӗтнӗ пулӗ?

Вот хоть это письмо, в толстом пожелтевшем конверте, — быть может, кто нибудь ночей не спал, все его дожидался?

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951