Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Анчах пӳлӗмре халь ҫурнӑ минтертен тухнӑ мамӑк вӗҫрӗ, урайӗнче улӑм сапаланса выртрӗ, чӳрече ҫинчен китайская роза текен чечекӗн чӳлмекӗ ӳкрӗ, унӑн катӑкӗсем нимӗҫ аттисем айӗнче шатӑртатрӗҫ.

Но теперь по комнате летал пух из разорванной подушки, на полу была рассыпана солома, упал с окна горшок с китайской розой, черепки трещали под сапогами немцев.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.