Шырав
Шырав ĕçĕ:
килхуҫин (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кунти килхуҫин йытти питӗ хаяр.
1 сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.
Салтаксем пӗр-пӗринпе, ҫӗр чавалакансемпе, килхуҫин рабочийӗсемпе ҫапӑҫатчӗҫ, хӗрарӑмсене хӗнетчӗҫ.Дрались солдаты друг с другом, с землекопами, рабочими домохозяина; били женщин.
IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Кулине килхуҫин сассине илтсен ун ҫине хӑвӑрт пӑхса илнӗ, анчах лешӗ ун ҫине пӑхманнине кура хулсене вылятса илсе: «Пулать мӗн ӑста, ӑҫтан ӑсӗ тупӑнать кӑна», тесе шухӑшласа илнӗ те каллех арлама тытӑннӑ.
III // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Страницăсем:
- 1