Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тухас умӗн пусма ҫинче ура сасси илтӗнчӗ — ҫуртана хӑвӑртрах сӳнтертӗмӗр те пытанса лартӑмӑр; куратпӑр — пирӗн старик килет; хӑрах аллинче ҫурта, тепринче — пӗр ҫӗклем кивкирӗк, хӑйӗн сӑнӗ-пуҫӗ сапаланчӑк — тин кӑна ыйхӑран вӑраннӑ тейӗн.

Потом слышим на лестнице шаги — мы скорей потушили свечку и спрятались; смотрим — идет наш старик со свечкой в одной руке и с целой охапкой всякой всячины в другой, и такой рассеянный — тычется, как во сне.

Вӑтӑр ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ку ӗҫе ҫапла майлаштарнӑ хыҫҫӑн эпир картиш вӗҫӗнчи ӑпӑр-тапӑр купи патне кайрӑмӑр, унта кивӗ атӑ-пушмак, ҫӗтек-ҫурӑк тумтир, ҫӗмрӗк кӗленчесем, шӑтӑк савӑт-сапа тата ытти ҫавнашкал кивкирӗк йӑваланса выртать.

Это дело мы уладили; потом пошли на задний двор, к мусорной куче, где валялись старые сапоги, тряпки, битые бутылки, дырявые кастрюльки и прочий хлам.

Вӑтӑр ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.