Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Врачсем каланӑ тӑрӑх, сывлӑх хавшани тахҫанхи катастрофӑпа ҫыхӑннӑ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 197-271 с.

Ҫав теори тӑрӑхах вӗсем пирӗн аслӑ тӑван ҫӗршывӑн столици Мускав пӗтӗм ӗвелтухӑҫӗнчи Европа пайӗнче ҫавраҫил пек пӗтӗрӗнсе пӑлханакан вырӑн пулса тӑрать, ҫавӑнпа та вӑл хӑҫан та пулин пӗр пысӑк катастрофӑпа пӗтсе лармалла имӗш…

О том, что столица нашей великой родины Москва является центром вихревого вращения всей Восточной Европы, и, следовательно… неизбежно исчезает с лица Земли в результате грандиозной катастрофы…

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Жюль Вернран каярахри вӑхӑтсенче пысӑк шахтӑсем, тоннелсем, уйрӑмах Альпа тӑвӗсем витӗр чавса кӑларнӑ Симплон, Сен Готтард тоннелӗсене тунӑ чухне акӑ мӗн палӑрнӑ: кунта ҫӗр айӗнчи вӗриллӗхе шута илмесӗр ӗҫленипе хӑш-пӗр чухне ӗҫ катастрофӑпа пӗтсе ларас патнех ҫитнӗ.

За это же говорят и многочисленные со времен Ж. Верна работы по проведению больших шахт, тоннелей, особенно в Альпах (Симплон, С. Готтард), которые иногда чуть не кончались катастрофой именно вследствие недооценки той температуры, которая на деле оказывалась.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Анчах кайран, ӗҫ, мелодрамӑна ҫаврӑнса кайса, ҫапла усӑ кӳрекен катастрофӑпа пӗтнишӗн эпӗ айӑплӑ мар-ши?

Но потом не я ли была причиною, что дело имело такой мелодраматический вид и привело к такой эффектной катастрофе?

II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Шав — хӑй айне путарать, тусан — сӑмса шӑтӑкӗсене вӗчӗлтеттерсе, куҫа ҫыпӑҫтарса лартать, шӑрӑх — ӳт-тире пӗҫертсе ӗшентерет; пӗтӗм йӗри-тавралӑх — пурнӑҫ карӑнса ҫитсе, чӑтӑмлӑха ҫухатса, кӗҫ-вӗҫех темле пысӑк катастрофӑпа ишӗлсе анассӑн, сирпӗнсе каяссӑн туйӑнать, ун хыҫҫӑн уҫӑлнӑ сывлӑшра вара сывлама ирӗклӗн те ҫӑмӑл пулассӑн, ҫӗр ҫинче шӑплӑх пулассӑн туйӑнать, хӑлхана хупласа лартакан, йӗкӗлтекен, хуйхӑпа уртарса ярас патне ҫитерекен тусанпа шӑв-шав пӗтмелле те — хулара та, тинӗс ҫинче те, ҫутҫанталӑк тӳпинче те тӳлек, уҫӑ, аван пулас пек туйӑнать…

Шум — подавлял, пыль, раздражая ноздри, — слепила глаза, зной — пек тело и изнурял его, и все кругом казалось напряженным, теряющим терпение, готовым разразиться какой-то грандиозной катастрофой, взрывом, за которым в освеженном им воздухе будет дышаться свободно и легко, на земле воцарится тишина, а этот пыльный шум, оглушительный, раздражающий, доводящий до тоскливого бешенства, исчезнет, и тогда в городе, на море, в небе станет тихо, ясно, славно…

Челкаш // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.