Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кунсӑр пуҫне лава ҫӗр пичӗ ҫине ҫӗр айӗнчи (извӗс чулӗсен ҫийӗсенче пулакан «карстовой каналсен») шӑтӑксем витӗр юхса тухакан шыв евӗрлӗ тухмасть, вӑл ҫӗр хуппи витӗр ҫӗнӗ шӑтӑксем шӑтарса сирпӗтсе тухать.

А поднимаясь к поверхности земли, они не вытекают наподобие воды по трубам или подземным пещерам и полостям, какие имеются неглубоко («карстовые каналы» развитые в мощных известняках), а проплавляют в земной коре свои, новые ходы.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.