Шырав
Шырав ĕçĕ:
калмӑкӑнни (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Питӗм манӑн — пысӑк пит шӑммиллӗ, калмӑкӑнни пек, сассӑм — хама итлеменскер.Лицо у меня — скуластое, калмыцкое, голос — не послушен мне.
Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.
Федот, калмӑкӑнни пек куҫне ҫутӑлтарса, сасартӑк пӗтӗм вӑйран ӑна питӗнчен чышса ячӗ.Федот, сверкнув калмыцким глазом, вдруг с силой ударил Маныцкова кулаком в лицо.
XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Унӑн калмӑкӑнни пек лаптак шӑмӑллӑ пичӗ тӑрӑх килленчӗклӗ кулӑ выляса чупать.
VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Страницăсем:
- 1