Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Вар анать ман, хисеплӗ аттесем!.. — уҫӑмсӑррӑн мӑкӑртатса хуравларӗ Федот, калмӑксенни майлӑ чапрас куҫӗпе ҫӗрелле пӑхса.

— Грызь у меня, господа старики!.. — невнятно шептал Федот, скромно потупив раскосые, калмыцкие глаза.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Урюпин ҫӳллӗ кӗлеткеллӗ, курпунтарах ҫын, унӑн аялти янах шӑммийӗ малалла тухса тӑрать, мӑйӑхӗн вӗҫӗсем калмӑксенни пек усӑнса тӑраҫҫӗ.

Был Урюпин высок, сутуловат, с выдающейся нижней челюстью и калмыцкими косицами усов.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.