Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Апла пулсан вӗсен йӗпписенчен мӗн усси?

— Тогда зачем шипы?

VII // Юрий Артемьев. Сент-Экзюпери Антуан де. Пӗчӗкҫеҫ принц: аллегориллӗ повесть-юмах. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 64 с.

Ухӑ йӗпписенчен ҫаврака тимӗр питлӗхсемпе хӳтӗленсе пӗр туппине крепость хапхи умнех вырнаҫтарса лартрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

18. Вырӑс тупписем // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ҫапах та, ҫӗрӗсене ҫӗлемелли сӑранӗ пиҫӗ пулсан, кольчуга ҫынна ухӑ йӗпписенчен аванах хӳтӗленӗ.

И все же, если кожа, к которой крепились кольца, была достаточно толстой, кольчуга хорошо защищала от стрел.

Кольчуга // В. Сергеев. Дрожжин Олег. Ухӑран — танка ҫитиччен. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 110 с.

Ҫапӑҫура хӑйсем кӑларса янӑ ухӑ йӗпписенчен пӗри тӗл тивмесен, вӑтам ӗмӗрсенчи ҫынсем ӑна хӑйсемшӗн мӑшкӑл вырӑнне хунӑ.

Они считали позором для себя, если хоть одна стрела в бою не попадала в цель.

Вӑтам ӗмӗрсенчи ухӑ тӑвакансем // В. Сергеев. Дрожжин Олег. Ухӑран — танка ҫитиччен. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 110 с.

Хулана чавнӑ ҫӗрте археологсем вӑйлӑ пушар йӗрӗсене тата монголсен йӗпписенчен вилнӗ хула ҫыннисен скелечӗсене асӑрханӑ.

Археологи находили на месте города следы сильного пожара и скелеты погибших горожан, пронзенные монгольскими стрелами.

Самар облаҫӗнче пӑлхар хулинчи артефактсене кӑтартаҫҫӗ // Ирӗклӗ сӑмах. Ирӗклӗ сӑмах

Ҫак ученӑй, ытти йӗркеллӗ ҫынсем пек, пысӑк та шавлӑ хулари ҫутӑ чӳречеллӗ ҫӳллӗ ҫуртра пурӑнма, клуба ҫӳреме, хаҫатсем вулама, тутлӑ апат-ҫимӗҫ ҫиме, ҫӗленсенчен, крокодилсенчен, наркӑмӑшлӑ ухӑ йӗпписенчен, ҫын ҫиекен дикарьсенчен хӑрамасӑр пурӑнма пултарайман-и вара?

Разве не мог этот ученый жить, как все приличные люди: в большом, шумном городе, в высоком доме со светлыми окнами, ходить в клуб, читать газеты, есть вкусную пищу, не опасаясь ни змей, ни крокодилов, ни отравленных стрел, ни дикарей-людоедов?

Вӑрманти сукмак ҫинче // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ӑшӑннӑ хыр йӗпписенчен, хӑмӑр-кӑвак чечексенчен пыл шӑрши кӗрет.

От разогретой хвои, от лиловых цветов потянуло медвяным запахом.

Власьевна вӑрманта мӗнле ҫӳрет // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Мана, туррӑн чурине, тата манӑн юлташӑмсене хӗвелтухӑҫӗнчен пуҫласа хӗвеланӑҫне ҫитиччен, ҫӗртен пуҫласа пӗлӗте ҫитиччен чул тумтир тӑхӑнтар; ҫивӗч хӗҫпе сабльӑран, хурҫӑ сӑнӑпа рогатинӑран, хӗртнӗ дротикран та, хӗртмен дротикран та, ҫӗҫӗрен, пуртӑран тата тупӑ етринчен хӑтар; тӑхлан пулькӑсенчен те, тӗл тивертекен хӗҫпӑшалсенчен те хӑтар; ӑмӑрткайӑк тӗкӗпе, хуракӑш тӗкӗпе, хур тӗкӗпе, тӑрна тӗкӗпе, улӑх чӑххи тӗкӗпе, хура ҫӑхан тӗкӗпе тӗклентернӗ мӗнпур ухӑ йӗпписенчен хӑтар; туркка вӑрҫисенчен, Крым вӑрҫисенчен, Австри вӑрҫисенчен, тапӑнакан тӑшмантан, тутарсемпе литовецсенчен, нимӗҫсемпе шилинсенчен тата калмӑксенчен хӑтар.

Раба Божьего и товарищей моих каменной одеждой одень от востока до запада, от земли и до небес; от вострой сабли и меча, от копья булатна и рогатины, от дротика каленого и некаленого, от ножа, топора и пушечного боя; от свинцовых пулек и от метких оружий; от всех стрел перенных пером орловым, и лебединым, и гусиным, и журавлиным, и дергуновым, и вороновым; от турецких боев, от крымских и австрийских, нагонского супостата, татарского и литовского, немецкого, и шилинского, и калмыцкого.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.