Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫавӑн хыҫҫӑн вӑл Григорин йӗленӗпе карттусне кухньӑран хӑйӗн пӳлӗмне кайса ҫакрӗ те темиҫе кун ывӑлӗ ҫинчен сасӑпа калаҫса аса илмесӗр пурӑнчӗ.

После этого она унесла из кухни к себе в горницу поддевку и фуражку Григория и несколько дней вслух не вспоминала о сыне.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗррехинче, пахчаран килсен, Дуняшка кухньӑри пӑтара Григорин кивӗ йӗленӗпе тӗсӗ кайнӑ кӑшӑллӑ карттусӗ ҫакӑнса тӑнине курчӗ.

Однажды, придя с бахчи, Дуняшка увидела висевшую на гвозде в кухне старую поддевку Григория и фуражку с выцветшим околышем.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.