Шырав
Шырав ĕçĕ:
йӗкет (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗнрен начар йӗкет эпӗ, — сӑмах хушрӗ Ишмук текенни те!
Ҫул ҫинче // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.
Аптӑраса-хӗрелсе ӳкнӗ йӗкет тӗмсӗлсех алӑксене шырама тытӑнчӗ, анчах вӗсем ҫухалчӗҫ, стенасем пурте пӗрешкел пек, куҫӗсем алчӑрасах кайрӗҫ, ылтӑн хашакасенчен капӑр хӗрарӑмсен хытса ларнӑ куллисем кӑна пӑхаҫҫӗ.
V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.
Шутсӑр хытӑ пынӑ теесрен, ытлашши хытах та пымарӗ йӗкет, сехетне аллӑ-утмӑл ҫухрӑм хӑвӑртлӑхпа кӑна кӗрлеттерсе пычӗ.
3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Страницăсем:
- 1