Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Унпа пӗр вӑхӑтра ҫӗре кӗнисен хӗресӗсем тахҫан тӳнсе пӗтнӗ темелле, унӑн этем йӑтаяс ҫук юман юпи ҫӗрме те шутламасть, ларать!

Куҫарса пулӑш

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Ӑна пӗччен ҫын йӑтаяс ҫук, — тӗшмӗртет Нинук.

Куҫарса пулӑш

Хӑрушӑ ӗҫ // Михаил Сунтал. Сунтал Михаил. Ҫӑтмах. Фантастикӑллӑ повесть. Шупашкар, 2009. — 120 с.

Кун пек йывӑр чула пӗччен йӑтаяс ҫук.

Куҫарса пулӑш

Хӑрушӑ ӗҫ // Михаил Сунтал. Сунтал Михаил. Ҫӑтмах. Фантастикӑллӑ повесть. Шупашкар, 2009. — 120 с.

Йӑтса каймалла та чул кӑларакан ҫырмана пемелле, анчах ӑна, мӑнтӑрскере, йӑтаяс ҫук ҫав, ҫитменнине тата унӑн шӑлӗсем ват лаша шӑлӗсем пек сап-сарӑ.

Унести ее и бросить в каменоломни, но ее, толстую, не поднять, да и зубы у нее желтые, как у старой лошади.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Пӗччен йӑтаяс ҫук, — айӑпа кӗнӗ пек каласа хучӗ гостиницӑри тарҫӑ, Никита валли илсе пынӑ кучченеҫсене тултарнӑ ешӗке кӳмерен кӑларма пикенсе.

— Одному не поднять, — виновато сказал служка гостиницы, попробовав вытащить из кибитки ящик с подарками Никите.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.