Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑлтӑртатарса (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл ҫинҫе, ҫирӗп аллисене тӑсса, симӗс куҫӗсене йӑлтӑртатарса, ман паталла сикрӗ; эпӗ сиксе тӑтӑм, пуҫпала ӑна хырӑмӗнчен тӗртрӗм, — старик урайнелле кайса ларчӗ те тӗксӗм ҫӑварне карса пӑрахса, тӗлӗнсе куҫӗсене мӑчлаттарса, темиҫе йывӑр секунд хушши мана пӑхса ларчӗ, унтан лӑпкӑн ыйтрӗ:

Он бросился ко мне, вытянув тонкие, крепкие руки, сверкая зелёными глазами; я вскочил, ткнул ему головой в живот, — старик сел на пол и несколько тяжёлых секунд смотрел на меня, изумлённо мигая, открыв тёмный рот, потом спросил спокойно:

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех