Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтменскер (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Юрӗ, анне, ухмах мар вӗт, — савӑнчӗ ывӑлӗ, амӑшӗнчен тахҫантанпа ӑшӑ сӑмах илтменскер.

Куҫарса пулӑш

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Павлуш, хулари вырӑссем калаҫнине илтменскер, мӗнле илтӗннӗ — ҫапла ҫырса панӑ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Карӑк кайӑк-и вӑл? — тӗлӗнчӗ хулара ҫитӗннӗ Илемпи, кунашкал вӗҫенкайӑк ҫинчен чӑнах та илтменскер.

Куҫарса пулӑш

III // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Вӗсемсӗр пуҫне тата — хула пуҫлӑхӗ, пӗрремӗш гильдири хуҫа, сухаллӑ та хӑлхи илтменскер, сахӑр завочӗ тытакан пуян хуҫа, тӗрӗссипе, унӑн кунта служба тӗлӗшпе ним ӗҫӗ те пулман, анчах вӑл ҫапах та, ҫав тӗлӗнтермӗш ещӗк ҫинчен — хӑйӗн секретарӗ пӗлтерсенех, лашипе площаде вӗҫтерсе килнӗ.

И еще — городской голова, купец первой гильдии, глухой и бородатый богатей-сахарозаводчик, которому, собственно, не было служебного дела во всем этом случае, но который примчался на призовом рысаке своем на площадь, как только доложил ему о таинственном ящике секретарь.

XLIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Дина та, халиччен кунашкаллине куҫӗпе курса халхипе илтменскер, Нина Виталишӗн ҫав таранах шараҫланнипе шалт тӗлӗннӗ.

Дине слышать такого не приходилось, и что эта Нина прицепилась к Виталию?

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эп, кун пек музыка нихҫан та илтменскер, вӑртах костел еннелле ҫаврӑнтӑм.

Я никогда еще не слышал такой музыки и невольно обернулся в сторону костела.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ун хыҫӗнчен, урисене хӑвӑрттӑн лӗкӗштеттерсе, полковникӑн аваллӑха куҫнӑ амӑшӗ, пӗчӗкскер, илтменскер, анчах тӑтӑрха, йӗпленчӗк те пӑхӑнтаруллӑ карчӑк, тӗкӗртетсе ҫитсе тӑчӗ.

Вслед за ней, часто шаркая ногами, приплелась древняя мамаша полковника, маленькая, глухая, но еще бодрая, ядовитая и властная старушонка.

VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

27. Ионафан вара, ашшӗ халӑха тупаланине илтменскер, аллинчи патак вӗҫӗпе караслӑ пыла пуҫса илсе ҫӑварне хыпнӑ, ӗнтӗ унӑн куҫӗсем ҫуталсах кайнӑ.

27. Ионафан же не слышал, когда отец его заклинал народ, и, протянув конец палки, которая была в руке его, обмокнул ее в сот медовый и обратил рукою к устам своим, и просветлели глаза его.

1 Пат 14 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех