Шырав

Шырав ĕçĕ:

домна сăмах пирĕн базăра пур.

домна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Домна Семеновнапа вӗсем пилӗк ача ҫуратса ӳстернӗ, эпӗ виҫҫӗмӗш ача пулнӑ, - аса илет Александр Демьянович.
Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫпа савӑнма пӗлет // Владимир СМОЛОВ. https://sutasul.ru/articles/obshchestvo/ ... et-3660742

Унта тӗнчери чи пысӑк домна кӑмакисем туса лартнӑ, вӑл кӑмакасенче тимӗр руди шӑратаҫҫӗ.
Возведены величайшие в мире доменные печи, где производится плавка железной руды.

Магнитогорск // Чӑваш кӗнеке издательстви. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 144 с.

Тӗлӗнмелле пек: вӑрҫӑ пырать, унта домна кӑмаки тӑваҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

VIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Уралта пысӑк домна кӑмаки туса пӗтернӗ, ҫавӑн ҫинчен рабочисем Сталин юлташа рапорт параҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

VIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Халӗ кӗтсех тӑр ӗнтӗ: часах домна кӑмакине ӗҫе яраҫҫӗ, унтан — мартен кӑмакисене, вӗсем хыҫҫӑн вара прокат тумалли стансене те ӗҫлеттерме тытӑнаҫҫӗ.
Теперь ожидай, что скоро пустят доменную печь, а потом — мартеновскую, а за нею — прокатные станы!

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

«Козелсене сирпӗтни» вӑл — домна кӑмакисен ӑшчиккине хытса ларнӑ чугунтан тасатни пулать имӗш.
«Рвать козлы» — это значит очищать внутренность доменной печи от застывшего чугуна.

Унтан, пурне те савӑнтарса, тахаш тӗлтен пӑравус шӑхӑртни илтӗнчӗ, вара, ҫирӗпех мар рельссем тӑрӑх домна кӑмакисем хыҫӗнчен, хӑрӑмпа хуралса ларна пӗчӗк «куккушка» шуса тухрӗ.
Потом, радуя слух, донесся откуда-то свисток паровоза, и по шатким рельсам из-за доменных печей выскочил чумазый маленький паровоз-«кукушка».

Ҫав самантрах хӑватлӑн «урра» кӑшкӑрни кӗрлесе кайрӗ, домна кӑмакисен тӑррине ларнӑ чанасем пӗлӗт пек ҫӗкленсе вӗҫсе кайрӗҫ те унӑн-кунӑн ҫаврӑнкаласа чакӑлтатма тытӑнчӗҫ.
Взметнулось громогласное «ура», тучи галок, сидевших на вершинах домен, взлетели и загорланили, кружась над печами.

Эпир кузнеснӑй цехӑн снаряд лекнипе шӑтнӑ труби ҫумӗпе ҫаврӑнтӑм та,инҫетре, домна кӑмакисен патӗнче, халӑх питӗ йыщлӑн пухӑнса тӑнине куртӑмӑр.
Мы обогнули высокую, пробитую снарядом кирпичную трубу кузнечного цеха и вдали, у подножия доменных печей, увидели большое скопление народа.

Ҫынсем домна кӑмакисем патне пухӑннӑ, — терӗ пире Абдулка.
Абдулка сказал, что люди собрались около доменных печей.

Домна кӑмакине ҫӗрле хӗрӳрех хутнӑ пек туйӑнать; тимӗр мӑръесенчен тӗтӗм вӑйлӑрах тухать; тимӗр янӑрани, рабочисем кӑшкӑрса калаҫни, хытӑ шӑхӑрни таҫта ҫити илтӗнсе тӑрать.
Доменная печь ночью топилась точно жарче, чем днем; железные трубы дымили сильнее, и далеко неслись лязг железа, окрики рабочих и резкие свистки…

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Домна кӑмакине вӑл карчӑк, тет.
«Старухой» он называл доменную печь.

Хӑлхи илтмен хуралҫӑ Евтифей, хурал пӳрчӗн чӳречинчен пӑхса, тем мӑкӑртатнӑ, рабочисем чӑнкӑ пусма тӑрӑх аялалла, домна кӑмаки патне аннӑ, кунта, тӗттӗм те анлӑ корпусра, ялан савӑнӑҫлӑн ялкӑшса вут ҫуннӑ, ун тавра сӑран саппун ҫакнӑ рабочисем пуҫтарӑнса тӑнӑ.
Глухой сторож Евтифей выглядывал из окошечка караульни и вечно что-то бормотал, а рабочие спускались по крутой деревянной лесенке вниз, к доменной печи, где в темном громадном корпусе всегда теплился веселый огонек и около него толпились рабочие в кожаных фартуках — защитках.

II // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Домна кӑмакисем салхуллӑн карӑнса тӑраҫҫӗ.
Угрюмо возвышались холодные доменные печи.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Паян ирхине, тул ҫутӑлсан, домна труби ҫинче пурте хӗрлӗ ялав курчӗҫ.
— Сегодня ночью кто-то вывесил на доменной трубе красный флаг.

Домна кӑмакисем хыҫӗнче мартен цехӗ пуҫланать.
За доменными печами начинался мартеновский цех.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл домна кӑмакисем патӗнче ӗҫлет, тимӗр тӑпри тиенӗ йывӑр тачкӑсене турттарать.
Он работал на доменных печах каталем, возил тяжелые тачки с рудой.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Заводра, шахтӑпа юнашар, домна кӑмакисем тунӑ.
На заводе, рядом с шахтой, строились доменные печи.

Ҫавӑнпа та унӑн арӑмӗ, Домна Васильевна, фермӑра доярка пулса ӗҫлекенскер, ҫакӑн пек каласа хунӑ:
И его жена, Домна Васильевна, работавшая на ферме дояркой, высказалась так:

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

— Ну, ҫитӗ сана шӑл хӑйраса ларма! — мирлӗн пекех калаҫма тытӑнчӗ Домна Васильевна.
— Ну хватит балясы точить! — почти мирно заговорила Домна Васильевна.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика