Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Кам сирӗнтен виҫсӗртен тул ҫутӑличчен тупӑк ҫинче выртса ирттерет — ҫавна ҫирӗм пус укҫа тата вунӑ пирус паратӑп, кам хӑрать — ӑна хӑлхаран туртатӑп, мӗн чул туртас килнӗ таран туртатӑп, ну? — терӗ.

— Кто из трёх до света пролежит на гробу — двугривенный дам и десяток папирос, а кто струсит — уши надеру, сколько хочу, ну?

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.