Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӗлес килсен те — хӑй сывӑ-и, тӑнӗ уҫӑмлӑ-и е ҫук-и, ҫывӑрать-и е вилӗм ыйхинче-и, Пьер-па мӗскер — Суринэ халӗ ҫакна ӑнланаймӗччӗ, анчах та йывӑр хурланура кӳтсе хытнӑ май — темӗнле вӑрттӑн туйӑмпа — хӗр хӑйӗн айӗнчи Пьера вилменле сӑнарлать.

Суринэ не могла бы уже понять, если б и захотела, — жива она, бодрствует и что с Пьером, — но, застывая в скорби, тайно чувствовала его под собой — не мертвым.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.