Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вельбота (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тем пысӑкӑш йӗплӗ пӑр курчӗ те Мэнгылю, вельбота ҫав пӑр хушӑкнелле кӗртсе ячӗ.

Выбрав развилок в огромной льдине, Мэнгылю направил в него вельбот.

Тинӗс пырӗнчи тӗлпулу // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вельбота лапчӑттарас килмест пулсан, тӗк, вӑйна ан хӗрхен!

— Толкай сильнее, если не хочешь, чтобы вельбот раздавило!

Тинӗс пырӗнчи тӗлпулу // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ӑҫтан илсе килтӗр эсир ку вельбота? — тӗлӗнсе хытсах кайрӗ Таграт.

Откуда вы привели вельбот? — изумленно крикнул Таграт.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Карабин! Карабина хампа пӗрле илмен, вельбот ҫинех хӑварнӑ!» — терӗ хӑраса ӳкнӗ Экэчо, шыв юхӑмӗ ачасем ларнӑ вельбота тинӗс хӗрринчен аяккарах та аяккарах юхтарса кайнине кура.

«Карабин! Карабин не взял с собой, в вельботе оставил!» — ужаснулся Экэчо, глядя, как течение относит вельбот с мальчиками все дальше и дальше от берега.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Паян, ҫутӑлас умӗн ҫеҫ, ӑна Эйгыпвээм шывӗн вӑрринче ларакан моторлӑ вельбота илсе кайма май килсе тухрӗ.

Ему лишь сегодня на рассвете удалось увести моторный вельбот, который находился у причала в устье небольшой речонки.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вельбота курсан хайхи ҫын чӗрӗлнӗ пек пулчӗ те тата хытӑрах тем кӑшкӑрса ячӗ.

Заметив вельбот, человек, казалось, оживился и еще громче что-то крикнул.

Чукотка тинӗсӗнче пулса иртни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Таграт ура ҫине тӑрса, вельбота пӑр пырса ан ҫаптӑр тесе, моториста вельботне аяккалла тытма хушрӗ.

Таграт встал на ноги и приказал мотористу вести вельбот так, чтобы льдина не надвигалась на него, а уходила в сторону.

Чукотка тинӗсӗнче пулса иртни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хумсем вельбота хытӑран та хытӑрах силлесе енчен енне сулӑнтараҫҫӗ.

С каждой минутой вельбот раскачивало на волнах все сильнее.

Чукотка тинӗсӗнче пулса иртни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вӑл вельбота пӑрасшӑн пулчӗ.

Он попытался повернуть вельбот.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Йӑрӑмлӑ кит вельбота ҫурӑмӗ ҫинчи пысӑк ишкӗчӗпе лектерчӗ.

Полосатик задел вельбот своим огромным спинным плавником.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кит ҫапнипе ҫӗкленнӗ шыв хумӗ вельбота ҫурри таран путарчӗ.

Волна переплеснула через борт и наполовину затопила его.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫапах Хоуик вельбота айккинелле пӑрма ӗлкӗрчӗ те каллех кит ҫапасран хӑтӑлчӗ.

Но Хоуик опять успел отвести вельбот в сторону и уклониться от удара.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Боцман, кит хӑш енчен тапӑнассине тӗрӗс тавҫӑрса илсе, вельбота картах айккинелле ывӑтрӗ, кит вара вӗсене тӗкӗнеймесӗр хытӑ ишсе иртсе кайрӗ.

Боцман, верно рассчитав направление атаки, рванул вельбот в сторону, и кит с разгона проплыл мимо, не задев его.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хоуик вельбота асӑрханса куҫарчӗ, кит хӑйсем ҫине сиксе ӳкесрен каялла тарма хатӗр тӑчӗ.

Хоуик осторожно продвигал вельбот, готовый тотчас же отвести его на безопасное расстояние, если кит вдруг ринется на них.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ула кита хӑвалама пуҫларӗҫ, тӗрӗсрех, вӑл хӑй вельбота сӗтӗрме пуҫларӗ.

Началось преследование или, вернее, буксирование.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Матроссем, пӗр харӑссӑн кӗсменпе авӑсса, аманнӑ кит хӳрипе ҫапиччен пӑрӑнса ӗлкӗрес тесе, вельбота каялла ыткӑнтарчӗҫ.

Матросы, дружно навалившись на весла, рванули вельбот назад, чтобы увернуться от ударов хвоста раненого кита.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кимӗ хӳринче ура ҫине тӑрса, боцман вельбота йӑрӑмлӑ кит патне сулахай енчен пымалла ҫавӑрчӗ, анчах кит хӳрипе ҫапасран асӑрханса, кӑшт аяккарах тытрӗ — кит пӗрре ҫавӑрса ҫапни те вельбота турпас пек салатса пӑрахма ҫителӗклӗ.

Боцман, стоя во весь рост на корме, направил вельбот так, чтоб подойти к левому боку полосатика, стараясь, однако, держаться в некотором отдалении от страшного хвоста, ибо одного его удара было бы достаточно, чтобы разбить вельбот в щепки.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хоуик вельбота хӗрлӗ шыв чиккине тытса пычӗ.

Хоуик повел вельбот вдоль границы красного поля.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Уэлдон миссиспа Дик Сэнд каллех карапран аяккалла кайса пыракан вельбота тинкерсе пӑхма пуҫларӗҫ.

Миссис Уэлдон и Дик Сэнд снова обратили взгляд к вельботу, быстро удалявшемуся от судна.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Хӑрах куҫупа — вельбота, тепринпе — карапа.

— Одним глазом за шхуной, а другим — за вельботом.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех