Чӑваш чӗлхи корпусӗ

«Сана, ватӑскерне, шеллесе каларӑм…

Куҫарса пулӑш

XVI // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ӑна, ватӑскерне, пурӑнма кунта илсе килмеллеччӗ ӗнтӗ, ватлӑхӗнче хуть кӑшт канлӗх куртӑрччӗ.

Куҫарса пулӑш

VIII // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 132–188 с.

Ватӑскерне сивӗ пулнӑ-тӑр ҫав.

Старенькая, было ей зябко.

Расстанная урамӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Мана вӑл, ватӑскерне, — эпӗ вӗт часах утмӑла пусатӑп, вӑл ҫирӗмре ҫеҫчӗ — хӑй ҫамрӑкне пӑхмасӑрах ҫав тери пӑхӑнса пурӑнатчӗ, мана никампа та улӑштармастчӗ!

Она была верна мне, несмотря на то, что ей было только двадцать, а мне скоро уж шестьдесят стукнет!

Почта уйрӑмӗнче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 15–17 стр.