Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ачашланма (тĕпĕ: ачашлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ тек ун пек ачашланма хӑймастӑп.

Куҫарса пулӑш

XIII // Зоя Нестерова. Нестерова З.А. Ылтӑн пӗрчисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 256 с. — 4–120 с.

Ҫеркей ӑна сисет, яланах асанне умӗче ачашланма пӑхать.

Куҫарса пулӑш

Эх, мӑнукӑм… // Василий Давыдов-Анатри. Ӑшхыптармӑшсем: калавсем, сӑвӑсем, шӳтсем, пьесӑсем. — Шупашкар: и. ҫ., 1986. — 62 с. — 8 с.

Вара ачашланма пӑрахать.

Куҫарса пулӑш

II сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Еплерех ачашланма пултарать.

Куҫарса пулӑш

VII // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 19–41 с.

Вӑл — пурнӑҫ курнӑ ҫын, ачашланма пӗлет пуль.

Она небось повидала на своем веку не одного мужика и знает, как их приласкать.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кирлӗ вӑхӑтра ачашланма та чухланӑ вӑл.

Да и приласкать в свое время она умела.

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Малтанах пит-куҫа йӗплеме хӑтланса пахнӑ ҫил часах парӑнать, ҫаврӑнса ӳкет, чӗрнипе чӗпӗтес вырӑнне ачашласа лӑпкама та ачашланма тытӑнать.

И отступает колючий ветер, так больно щипавший глаза, вместо этого он теперь ласково гладит щеки.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӗсем пӗчӗк ача пекех, тимлӗх кирлӗ – ачашланма та юратаҫҫӗ, хӑш чухне ятлаҫса та илетӗп.

Куҫарса пулӑш

Тӑрӑшакансене патшалӑх пулӑшать, вӗсем хӑйсем те алӑ усса лармаҫҫӗ // А.НИКОЛАЕВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/9515-t-r-sha ... sa-larmacc

Бекеко савӑнать, вӑхӑт-вӑхӑтпа ачашланма чарӑнать те Горна хускалми куҫ шуррипе тӗсет.

Бекеко радовался, по временам прекращая свои ласки и прилипая к Горну неподвижными белесоватыми глазами.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Мӗн тума каллех мунчана, мӗншӗн ҫур сӑмах ҫинче чарӑнчӗ вӑл, мӗншӗн ачашланма тытӑнчӗ?

Почему опять в баню, почему он запнулся на полуслове, почему стал ласкаться, обычно такой сдержанный?

XVI сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

— Йытӑ хуҫа умӗнче хӳрине вылятса йӑпӑлтатма, ун умӗнче сиккелеме, ачашланма пӗлнӗрен юратать пулӗ ӑна.

— Должно быть, это потому, что она подлиза — виляет хвостом, скачет перед ним, прыгает. Ну, конечно, за это-то он ее и любит.

Ашак ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Вӑл сана манран уйӑрать, мана ачашланма памасть…

Она отрывает тебя от моих ласк!..

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вилнӗ кушакӗсене те час-часах аса илеҫҫӗ: кушакки лайӑхчӗ, теҫҫӗ, ӑслӑскерччӗ е унта — ачашланма юрататчӗ, шӑшисене тытма ӑстаччӗ, тесе калаҫаҫҫӗ.

Кошек тоже часто вспоминают: хорош, дескать, зверь был, умный или там — ласковый, мышей ловко хватал.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Унтан, ашшӗ ҫумне йӑпшӑнса, ачашланма пуҫларӗ.

Прильнув к отцу

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Анчах ытлашши ачашланма вӑл именет.

Но он был застенчив.

Лӑпкӑ мар // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Мӗн те пулин тусан, кайран ачашланма тытӑнать — эпир аҫупа иксӗмӗр те йӑвашлансах каятпӑр.

Выкинет какой-нибудь номерок, потом приласкается — мы с отцом враз и размякнем.

Улттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑл шӑшисемпе шапасенчен хӑратчӗ, пылак япаласем ҫиме, ачашланма, юрату ҫинчен хунӑ юрӑсем юрлама юрататчӗ.

Она боялась мышей и лягушек, любила полакомиться сладеньким, понежиться, пела любовные песни.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Ҫак самантрах акӑ тата ашшӗпе Саша юратакан Мурзик ятлӑ тӑлӑха юлнӑ кушак аҫи, юлашки вӑхӑтра таҫта ҫухалса ҫӳренӗскер, сиксе тухрӗ, куҫне лӑпкӑн кӑна хӗсе-хӗсе, Саша ҫумӗнче сӗртӗнкелесе ачашланма пуҫларӗ.

Откуда-то появился пропадавший последние дни, всеми забытый кот Мурзик и стал ластиться к Саше, безмятежно жмурясь.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫӑмламас хӗрлӗ кушак, тултан кӗрсе, пуҫне ҫӗклерӗ, вӑрам мӑйӑхлӑ сӑмсине пӑркаласа, тем шӑршлакаларӗ, кил хуҫине асӑрхасан, ҫара уринчен сӗртӗнсе ачашланма тытӑнчӗ.

На крыльцо вспрыгнула лохматая кошка с длиннющими усами, принюхалась к чему-то, увидела хозяина и ласково потерлась об его голые ноги.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Равипе Шашийӗ вара, хӑйсен ҫӗнӗ кӳршине малтан курнӑ чухне лайӑх мар пулнине тахҫанах манса кайнӑскерсем, Делин пысӑк та тӗреклӗ урисем ҫумне лӑпкӑн сӗртӗнсе ачашланма пуҫларӗҫ.

А Рави и Шаши, давно забывшие о первой неприятной встрече с новой соседкой, уже спокойно тёрлись об её огромные, сильные ноги.

Кӳрши хӑй кӑмӑлне улӑштарать // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех