Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ачаннилле (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн ман ҫума пытаннӑ питне янахӗнчен ҫӗкленӗ май тата ачаннилле ҫак авӑкпа хам та пусӑрӑнчӑклӑн тата ҫепӗҫҫӗн хумханса ӳкнӗскер — Дэзин нӳрлӗ, теветкеллӗ куҫӗсенчен тинкеретӗп; хальхинче шӳтпе ирттерсе яма хевтем ҫитмест.

Подняв за подбородок ее упрямо прячущееся лицо, сам тягостно и нежно взволнованный этим детским порывом, я посмотрел в ее влажные, отчаянные глаза, и у меня не хватило духа отделаться шуткой.

XXX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Шау вӑтӑр пилӗк ҫулсенче, тӑваткал хӗрлемес сухаллӑ, хӑлхи-сӑмси-ҫӑварӗ вӗтӗ, куҫ харшисем ачаннилле шӗвӗ; сӑн-пичӗ — йӳҫӗкрен — кӳреннӗ евӗр курӑнать; куҫӗсем пӑрҫа пек тата тӗссӗр.

Шау был человек лет тридцати пяти, с квадратной рыжеватой бородкой, мелкими чертами лица и жидкими детскими бровями; кислому выражению его лица отвечал обиженный взгляд; глаза были ничтожны и бесцветны.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Сасартӑк унӑн питне ачаннилле кулӑ ҫутатрӗ.

Вдруг ребяческая улыбка преобразила его лицо.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Кӑштах ҫӗкленчӗк сӑмси, кӑштах тӳрех мар ҫӑварӗ ачаннилле ҫепӗҫ.

Слегка приподнятый нос, слегка неправильный рот были по-детски нежны.

Тӗтреллӗ шарик // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех