Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫав хурлӑхлӑ ялсене Петя хай ӑшӗнче нумай ҫил арманлӗ ял пек, вӗсем хушшинче хура тутӑрлӑ тӑлӑх хӗрарӑмсем, саплӑклӑ тумтирлӗ тӑлӑхсем пурӑнаҫҫӗ, — тесе шутланӑ.

Петя живо представлял себе эти печальные селения со множеством ветряных мельниц, среди которых «упокояются» тени вдов в черных платках и сирот в заплатанных платьицах.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949