Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аппӑшӗсене (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эрнепи аппӑшӗсене ҫулталӑк хушшинче пурӑнса ирттернӗ тамӑк пек пурнӑҫӗ ҫинчен тӗпӗ-йӗрӗпе каласа кӑтартрӗ.

Куҫарса пулӑш

6. Читлӗхри кӑсӑя // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Вӗсен йӑмӑкӗ кунта хаклӑ хӑна, аппӑшӗсене ӳпкелесе вара ҫапла калать:

И прогневалась на сестер старших дорогая гостья, меньшая сестра, и сказала им таковы слова:

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Тӑван ашшӗпе аппӑшӗсене вӑрман тискерӗ, тинӗс эсрелӗ патӗнче хӑй пурӑнни ҫинчен пӗр сӑмах пытармасӑр каласа парать.

Рассказала она своему батюшке родимому и своим сестрам старшим, любезным, про свое житье-бытье у зверя лесного, чуда морского, все от слова до слова, никакой крохи не скрываючи.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Хӗр ӑна хӑйӗн ырӑ мар тӗлӗкне каласа парать, тӑван килне ашшӗпе аппӑшӗсене курма ямӗ-ши тесе ыйтать.

Рассказала девица ему свой недобрый сон и стала просить у него позволения повидать своего батюшку родимого и сестриц своих любезных.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Пике хӑй те питӗ савӑнать, тӑван ашшӗпе аппӑшсем тата килте аппӑшӗсене пӑхса тӑракан ҫынсем мӗнле пурӑнни ҫинчен ыйта-ыйта пӗлет; ун хыҫҫӑн вара хӑй мӗн курса-илтнисене каласа парать; ҫапла вӗсем шурӑмпуҫ хӑпаричченех пӗрле шӑкӑлтатса калаҫса лараҫҫӗ.

Госпожа была ей также рада, принялась ее расспрашивать про батюшку родимого, про сестриц своих старших и про всю свою прислугу девичью; после того принялась сама рассказывать, что с нею в это время приключилося; так и не спали они до белой зари.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Вӑл ача чухнехине аса илме пуҫларӗ, ашшӗпе амӑшне, аппӑшӗсене, пиччӗшӗсене асӑнчӗ, Усть-Невинскине ӑшшӑн аса илчӗ, Кубань ҫинчи утравсене те, унта вӑл колхоз лашисене ҫитерме кайнине те асӑнса хӑварчӗ.

Он начал с воспоминаний о детстве, об отце и матери, о сестрах и братьях, с любовью отозвался об Усть-Невинской и о тех закубанских островках, куда доводилось ему еще подростком водить в ночное колхозных лошадей.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Поэт аппӑшӗсене кин пулас хӗрарӑм килӗшрӗ.

Куҫарса пулӑш

Вутра ҫунман уртӑш // Анатоли Ырьят. «Канаш», 11-21№

Ҫитнӗ-ҫитмен мӑшӑрӗн аппӑшӗсене сӗтел ҫине апат-ҫимӗҫ хатӗрлес ӗҫсенче пулӑшрӗ.

Куҫарса пулӑш

Вутра ҫунман уртӑш // Анатоли Ырьят. «Канаш», 11-21№

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех