Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

апатланмӑша (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Мӗнех, парӑнмалла-и?» — терӗ Моргиана Джессие питӗрсе хӑварса апатланмӑша иртсен.

«Что же, сдаваться?» — сказала Моргиана, заперев Джесси и пройдя в столовую.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Апатланмӑша тепӗр хут тухсан, Детрейӑн вунӑ минут кая юлнӑ хуравне илтсен: «Ку тӗрӗсех: хӗвел ансан самаях сулхӑнлатать», — хӗрарӑм шутсӑр хытӑ тӗлӗнчӗ:

Хозяйка была поражена, когда, опять зайдя в столовую, услышала его, запоздавший минут на десять, ответ: — Это верно: после заката солнца делается свежо.

XXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ҫак самантра управляющи арӑмӗ тухрӗ, хӑнана апатланмӑша йыхравларӗ.

Тогда вошла жена управляющего и пригласила гостя в столовую.

XXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Юрать, ҫыру, ҫапах та апатланмӑша иртер-ха?

— Хорошо, письмо, однако пройдем в столовую.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вӑл уйланса ларнӑ авӑкра кӑнтӑрлахи апат вӑхӑчӗ ҫитрӗ; флакона сӗтел ешчӗкне питӗрсе хурсан Моргиана апатланмӑша иртрӗ, унта хӑйне кӑштах ҫырткалама тата кофе ӗҫме хистерӗ, анчах флакон куҫӗ умӗнчен ниепле те ҫухалмасть.

Пока она размышляла, наступило время обеда; заперев флакон в ящик стола, Моргиана перешла в столовую, где заставила себя несколько съесть и выпить кофе, продолжая видеть флакон.

XII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Хырӑм выҫҫине ирттерсе ярсан тинех асӑрхарӑм: апатланмӑша хирӗҫ пӑрахут чарӑннӑ, кӑкарӑнать; унӑн пассажирӗсем траппа анма тытӑнсан тӗркӗшӗве пуҫӗпех путса сӑнама пикентӗм: ҫынсем килӗсене е хӑна ҫуртне хӑвӑртрах ҫитмешкӗн ӑшталанаҫҫӗ.

Лишь утолив голод, я заметил, что против харчевни швартуется пароход, и, обождав, когда пассажиры его начали сходить по трапу, я погрузился в созерцание сутолоки, вызванной желанием скорее очутиться дома или в гостинице.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ӗнчӗ апатланмӑша хӗлӗхлӗ оркестр парас.

В жемчужную столовую подать струнный оркестр.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 371–378 с.

Каҫхи апат вӗҫленсе пынӑ чухне апатланмӑша тарҫӑ кӗрсе тӑчӗ, Лоуден ятарласа янӑ ҫын килнине хыпарларӗ.

Приближался конец ужина, когда в столовую вошел слуга, докладывая, что явились от Лоудена.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 363–369 с.

Ҫӗнӗ апатланмӑша уҫнӑ ҫӗре кӑштах халӑх пуҫтарӑнчӗ.

Открытие заведения сопровождалось некоторым стечением народа.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Картинӑсемсӗр пуҫне — ҫак апатланмӑша ҫынсем мӗншӗн кӑмӑлламаннине пысӑкрах пӗлтерӗшлӗ тепӗр сӑлтав ӑнлантарса парать.

Кроме картин, более важное обстоятельство объясняло непопулярность этого заведения.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Лось апатланмӑша васкавлӑн кайрӗ, — шурӑ, ҫавра ҫав пӳлӗмре апатланать вӑл Аэлитӑпа ҫак кунсенче.

Лось поспешно пошёл в столовую, — белую, круглую комнату, где эти дни обедал с Аэлитой.

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось апатланмӑша аран-аран ҫулланса ҫитрӗ.

Лось едва доплёлся до столовой.

Кану // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех