Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

анранӑ (тĕпĕ: анра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Таҫтан килсе аннӑ хура кураксем шӑрӑхра анранӑ та, ҫӑварӗсене карса, енчен енне тайкаланса аран уткалаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Витя анранӑ, макӑрма чарӑннӑ.

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Хамӑр отряд чарӑнса тӑнӑ вырӑна ҫитсен, Ваҫка анранӑ салтака командир аллине панӑ.

Доскакавши до стоянки отряда, Васька сдал оглушенного пленника командиру.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Виҫҫӗн — кооператив кантурне, виҫҫӗн — почта кантурне кӗрсе кайрӗҫ, анранӑ ҫынсене пӑшалпа хӑратса, сейфсене тустара пуҫларӗҫ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тӑрук вӑратнипе анранӑ пек пулнӑ пуҫне Нина пуҫелӗк ҫинчен ҫӗклерӗ.

Куҫарса пулӑш

Тинӗс госпиталӗнче // Валентин Бурнаевский. Чӑваш литературин антологийӗ: пӗрремӗш том. Проза. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2003. — 551 с. — 275–281 с.

Сехри хӑпнипе анранӑ Макҫӑмӑн пичӗ-куҫӗнчен сивӗ тар тумла пуҫланӑ; чӗри, хӑй вырӑнӗнчен ҫӑлӑнса тухнӑ пек, сикме тытӑннӑ.

Обомлевший от ужаса, Максимка почувствовал, что холодный пот капает у него с лица, а сердце прыгает и колотится в груди, точно сорвавшись с своего места.

I // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Тӑшман тин кӑна чакнӑ та, йӗри-таврах анранӑ салтаксен ушкӑнӗсем ҫӳреҫҫӗ.

Противник только что отступил, и повсюду бродили разрозненные группы солдат.

XXV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Чӗлӗмне паклаттарнӑ май темӗнле анранӑ ҫын пек кулкаласа илет.

И только глуповато улыбался, попыхивая трубкой.

XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл чӗлхене пӑсса ҫав сӑмахсене каланӑ хушӑра эпӗ унӑн аялалла уснӑ куҫӗсем ҫине анранӑ евӗр пӑхса тӑтӑм.

Во все время этой речи, произносимой коверканным языком, я с тупым вниманием смотрел на его потупленные глаза.

XII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анранӑ пулӑсем пуҫӗсемпе, хӳрисемпе пирӗн ҫара хырӑмсенчен, хулпуҫҫисенчен пырса перӗнеҫҫӗ.

Оглушенная рыба тыкалась головами и хвостами в наши животы, плечи.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Траншейӑра шыври ӳсентӑрансемпе анранӑ пулӑсем купи-купипех выртаҫҫӗ.

В траншее кучами лежали водоросли и трепещущая рыба.

Иккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Сӗрӗм тивсе анранӑ пек ан ҫӳрӗр эсир ял тӑрӑх, кашни кӗтесре ан калаҫӑр, мӗншӗн тесен сирӗн мӗнпур вӑрттӑнлӑхсем куҫран пӑхсанах витӗр курӑнса тӑраҫҫӗ…

И не носитесь вы по селу как угорелые, не советуйтесь в каждом углу, потому что все ваши тайны у вас на лбу написаны…

30 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Савантейсем патне ҫитеспе ҫеҫ пӗр анранӑ йытӑ ҫул урлах каҫса кайрӗ.

Только перед самым домом Савандея дорогу перебежала какая-то бестолковая собака.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫавӑрса илнӗ группировка, дивизион командирӗ каланӑ тӑрӑх, пирӗн артиллери вучӗпе самаях анранӑ, халь вара ӑна кӗҫӗрех, сывлӑш ҫавӑрса иличчен пӗтерсе тӑкмалла.

Окруженная группировка, как сказал командир дивизиона, была достаточно деморализована огнем нашей артиллерии, и теперь пора окончательно ликвидировать ее, лучше всего это делать сейчас, ночью, пока немцы не пришли в себя.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫул ҫинчи ҫынсем ҫине тӑруках лавина вӗҫсе килчӗ, анчах юрлӑ та чуллӑ лавина мар, сӗхӗрленсе анранӑ чӗрӗ чунсен лавини.

Вдруг на путников налетела лавина, но не снежная и не каменная, а лавина живых существ, обезумевших от ужаса.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эпӗ пуҫтахланнипе анранӑ хурал мана сакӑр картлашка таран улӑхма ирӗк пачӗ, вара тин хуралҫӑсенчен пӗри хыттӑн: «Чарӑн!» — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Ошалевшая от моей дикой дерзости охрана дала мне возможность беспрепятственно подняться ступенек на восемь, и только тогда один из них отчаянно заорал: «Стой!»

XXVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӑрансан, Яков Лукич нумайччен вырӑн ҫинчен анмарӗ, анранӑ ҫын евӗр, тӗлсӗр куҫӗсемпе шикленсе пӑхса ларчӗ.

Проснувшись, Яков Лукич долго сидел на кровати, тупо смотрел перед собой ошалело испуганными глазами.

II сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Йӑлтӑрти ҫутӑпа анранӑ ҫын кӗтӗвӗ ҫаплах, пӑтранчӑк шыв юхӑмӗ пек, пур енчен те тӗттӗм хупӑрласа тӑракан хускалми кӳлӗ пек, ҫутӑ енне туртӑнать.

Пораженная блеском толпа людей вливается черным потоком в неподвижное озеро света, отовсюду сдавленного темными границами ночи.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Эмигрантсен пичӗсем тӗлӗнмелле кӑвакарса кайнӑ, вӗсен куҫӗсем анранӑ сурӑхсенни пек пӑхкалаҫҫӗ.

Лица эмигрантов стали странно серы, отупели, что-то однообразно-овечье покрыло все глаза.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Пӗчӗк Петьӑна та анранӑ ҫын пек чуптурӗ, «наукӑллӑ няня» пирки вара «сӑнарӗ унӑн тискер кайӑкӑнни пек» тесе сиввӗн ҫеҫ систерчӗ.

Маленького Петю она поцеловала с рассеянным видом, а о «научной няне» холодно заметила, что у неё «зверское выражение лица».

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех