Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хӗвел шевлисем сасӑллӑ пулсан, вӗсем тӳпере калаҫаҫҫӗ пулсан, сасси вӗсен Марине амӑшӗнни пек лӑпкӑ, ӑшӑ, тӳсӗмлӗ пулмалла.

Куҫарса пулӑш

Анне // Ева Лисина. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 88-89 с.

Эпӗ сана кӗтрӗм, — терӗ Катя, амӑшӗнни пек илемлӗ куҫӗпе ман ҫине ӑшшӑн пӑхса.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗнӗ тус Катя // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Вӑл пӗвӗпе амӑшӗнчен нумай ҫӳллӗрех, хулран та амӑшӗнчен сарлакарах-тӑр, анчах ылтӑн евӗр сарӑ тӗксӗм ҫӳҫӗ вара амӑшӗнни пекех юри кӑтралатнӑн явкаланса тӑрать.

Куҫарса пулӑш

7. Хусан хӑнисем // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Амӑшӗнни пекех вӑрӑм та хулӑн ҫӳҫне тураса аппаланать.

Куҫарса пулӑш

VII // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Унӑн йӑмӑкӗн — Нюран, 1941 ҫулта ҫуралнӑскерӗн, шӑпи кукамӑшӗпе амӑшӗнни пекех йывӑр пулса тухнӑ.

Куҫарса пулӑш

Хӗрарӑм шӑпи // Нина Ратаева. «Сувар», 2010.01.15, 3№(837), 4 стр.

Ҫӳҫӗ тата, амӑшӗнни пекех ҫӑра та вӑрӑмскер, ҫивӗтленӗскер, пилӗкрен аяларахах тӑсӑлать…

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ача хӑй амӑшӗ ҫине пӑхса илчӗ, куҫӗсем унӑн амӑшӗнни пекех хура, кӑштах чалӑшшӑн пӑхаҫҫӗ, кантран кӗске вӗҫне вӑл тата хытӑрах чӑмӑртаса тытрӗ.

Мальчик глянул на мать, осторожно кося черный, как у Люси самой, большой и влажный глаз, и тесней зажал в кулачок коротенький хвостик веревки.

XXXVIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Спартак хӑйӗн хитре хӗрӗ ҫине, амӑшӗнни пек пысӑк хура куҫӗсем ҫине, хӑйӗн ҫӳҫӗ тӗслӗ вӗтӗ те ҫӑра ҫӳҫӗ ҫине савӑнса пӑхрӗ.

Спартак радостно смотрел на свою красивую дочь, на большие черные глаза, как у матери, на белокурые густые волосы, как у него самого.

XIV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Хӗрӗсен пурин те пичӗсем пӗрешкел, амӑшӗнни пекех илемсӗр; ҫавӑнпа пӗрин ҫине те пӑхас килмест.

Дочери все были на одно лицо — похожи на княгиню и дурны; поэтому ни одна не останавливала внимания.

XX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Куҫӗсем те амӑшӗнни пекех кӑвак, ҫӳҫӗ те сарӑ…

— И глаза голубые, точно у матери, и косы русые…

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Натоль Михайловичӑн кӑмӑлӗ пӗтӗмпех амӑшӗнни пек, пирӗн, чурасен кӑмӑлӗ пек мар.

У Натоль же Михайловича, изволите знать, какой нрав, весь в маменьку, не то, что наше холопское дело.

I // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Тепӗр хӗрарӑма вӑл, Серёжа амӑшӗнни пекех помпонлӑ симӗс шапка тӑхӑннӑскере, ҫапла кӑшкӑрчӗ:

На другую женщину, в такой же синей шапке с помпоном, как у Сережиной мамы, он кричал:

Коростелев хӑвачӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Аллисем паҫӑрхи пек ҫыхланмаҫҫӗ, куҫсем пӗр йӗп ҫинчен теприн ҫине амӑшӗнни пекех чупа-чупа каҫаҫҫӗ, анчах майӗпенрех.

Руки уже не так напряжены, и петли перебегают с одной спицы на другую почти как у мамы, только медленнее.

Ҫип вӗҫӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Сасартӑк вӑл унӑн пичӗсем амӑшӗнни пекех илемлӗ пулнине асӑрхарӗ, пилӗк ҫул каярах амӑшӗн пичӗ ҫавӑн пекчӗ.

И тут он вдруг заметил, что у нее прелестное наивное личико, как было у ее матери пять лет назад.

Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.

Ун ӑшӗнче тӑрӑхлас туйӑм вӗресе тӑчӗ; анчах ҫак кулӑ ача амӑшӗнни пек, ывӑлӗн кулӑшла тумне курса, кулмасӑр чӑтса тӑма пултарайман ача амӑшӗнни пек пулчӗ.

В ней разыгрывался комизм, но это был комизм матери, которая не может не улыбнуться, глядя на смешной наряд сына.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

«Кухня теекеннинче» шурӑ ҫӳҫлӗ пӗчӗк хӗрача ҫывӑрать, сӑмси унӑн Кира амӑшӗнни пекех пысӑк та тӗреклӗ.

В «кухне вообще» спит маленькая беленькая девочка с косичками и с таким же большим, крепким, как у мамы Киры, носом.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951