Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Огневойӗнче Шура, хӑйӗн малалла тӑснӑ аллапийӗ ҫине хӗвеллӗ ҫумӑрӑн вӗтӗ пӗрчисене пухса, савӑнӑҫлӑн калаҫса тӑнӑ чух, Маковей вӑл куҫӗсемпе пӑшӑрхануллӑн такама шыранине асӑрхарӗ.

Когда она стояла на огневой и радостно болтала, ловя в протянутые ладони мелкий солнечный дождик, Маковей заметил, как тревожно перебегал ее взгляд по людям, ища кого-то.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.