Шырав
Шырав ĕçĕ:
Французсене авӑнран черетпе кӑларнӑ, вӗсенчен пуринчен те хӗҫпӑшалӗсене туртса илнӗ.
Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.
Катя, хӑйӗн хӗрӳллӗ ыйтӑвӗ ҫине ҫакнашкал кӳрентерекен ответ панине илтнӗ хыҫҫӑн авӑнран чупсах тухса кайнӑ.Катя, услышав такой оскорбительный отказ в ответ на свою горячую просьбу, выбежала из овина.
Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Ирпе Травкин авӑнран тухнӑ та Барашкин блиндажӗ патнелле кайнӑ, унта ӑна Левин тӑлмачӑ нимӗҫ чӗлхипе уроксем панӑ.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Аниканов ҫырӑвӗ пӑлхатса янипе ҫуралнӑ ҫак, пӗтӗмпе илсен, тӗрӗсех те мар йывӑр шухӑшсем пуснипе Травкин авӑнран ҫуталса килекен сивӗ кӑвак ҫутта хирӗҫ тухнӑ.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
— А эпӗ сире кунта чечексемпе суту тӑватӑр пуль тесе шутларӑм, — мӑкӑртатса илнӗ те чӑкӑлтӑш полковник, авӑнран тухнӑ.— А я думал, что вы тут цветами торгуете, — пробормотал желчный полковник и вышел.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Пӗр Катя ҫеҫ авӑнран ҫӗкленӳллӗ, хурлӑхлӑ-савӑнӑҫлӑ кӑмӑлпа тухса кайнӑ.И только Катя вышла из овина в каком-то приподнятом, печально-торжественном настроении.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
- 1