Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

авӑкӗ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ассунта сӑнӗ халӗ питӗ тимлӗ, илӗртӳллӗ, анчах тарӑхуллӑ пек те; кӗвӗҫӳн кӗтмен ҫӗртен килсе лекнӗ авӑкӗ хыҫҫӑнах Ассунта тӑпӑлкка пӗчӗк кӗлеткине чӗтретекен тӳлек, анчах тытса чарайми вӑрах кулӑ ҫумӑрӗ ҫутарма пуҫларӗ.

Лицо Ассунты приняло сосредоточенное, забавное, сердитое выражение; тотчас же вслед за этим внезапным выражением ревности Ассунта разразилась тихим, сотрясающим все ее маленькое тело, долгим неудержимым смехом.

V. Шӑплӑх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Романтика авӑкӗ.

Романтический порыв.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тӗлӗнмеллерех, вичкӗн, ҫиҫӗм йӑлтӑртатӑвӗ пек ҫутӑ аромат мана чӗремрен перӗнчӗ; анчах ҫил хӗвел анӑҫӗнчен пырса ҫатлаттарчӗ — кирдиф тата тимӗр шӑршипе; ҫил ман еннелле хӑйӗн ҫурҫӗр сӑн-питне ҫавӑрчӗ, тӳпери тӗрлӗ тӗслӗ вӑйӑ ҫутинче капмар кӑвак пӑр чӗрӗлӗхӗпе ытамларӗ; юлашкинчен, там-тамӑн уҫӑмсӑр тата мӑран сасси евӗр, хӗвел тухӑҫ ҫил авӑкӗ питӗмрен ыйхӑпа тата пылак ӗнтӗркевпе ӑнтӑлса ҫапӑнчӗ.

Странный, резкий и яркий, как блеск молнии, аромат коснулся моего сердца; но ветер ударил с запада, дыша кардифом и железом; ветер повернул ко мне свое северное лицо, облив свежестью громадного голубого льда в свете небесной разноцветной игры; наконец, подобный медлительному и глухому удару там-тама, восточный порыв хлынул в лицо сном и сладким оцепенением.

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.

Ҫаврӑнса пӑхрӑм та — турӑ мӗн панӑ ҫавна тытма ӑнтӑлакан нумай ҫынна куртӑм; тусанлӑ ҫил авӑкӗ туртса ывӑтнӑ шлепкесене, хаҫатсене; мӑн хырӑмлӑ ача ҫӗре кӳплетрӗ.

Оглянувшись, я увидел еще много людей, ловивших что бог пошлет: шляпы, газеты, вырванные из рук порывом пыльной стихии; шлепнулся пузатый ребенок.

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.

Ҫил авӑкӗ юррӑн юлашки пайӗн сӑмахӗсене сапалать, аялта «Кӑнтӑр хӗресӗ ҫиҫет инҫетре…» йӗрке ҫеҫ илтӗнет, уҫӑмсӑр ахрӑм хыҫҫӑн карап силленнипе хупӑннӑ алӑкран пырса ҫапрӗ:

Порыв ветра разбросал слова последней части ее, внизу услышалось только: «Южный Крест там сияет вдали…», и, после смутного эха, в захлопнувшуюся от качки дверь: «…

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех