Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Каллех Яка Илле сиксе ӳкрӗ, хӗскӗч пек аллисемпе Ярилен мӑйне пӑвса лартрӗ.

А Илле все еще недоволен, вот он коршуном налетел на старика и, словно клешами, схватил его за горло.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ярилен ӑшӗ кӳтсе ҫитет.

Мечется душа Яриле, рвется вон из тела.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ярилен пӗтӗм тусан ларман вырӑнӗ те шӑлӗсем кӑна юлнӑ.

Яриле весь пропылился, только зубы и видны.

Улӑхра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫӑвӗ те, шӑрттанӗ те Ярилен арӑмӗ чухнехиех.

И шыртан, и масло еще от жены остались, она припасла…

Килте // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тахҫан хӑмлапа аппаланнӑ вӑхӑтра Ярилен ҫур пахчине яхӑнах хӑмла пулнӑ.

Давным-давно, когда Яриле мечтал разбогатеть за счет хмеля, он занимал у него больше половины огорода и рос шибко, буйно.

Килте // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ярилен ӗнине кӗтӗве хӑвалас хуйхи ҫук — ҫук вӗсен ӗне.

Яриле это не волнует — ему больше некого выгонять в стадо, нет у него больше коровы.

Килте // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗркеленсе ларнӑ Ярилен пит-куҫӗ, аллисем чӗтрекен пулнӑ, ҫӳҫӗ кӑвакарнӑ.

Уж и волосы у Яриле побелели, и лицо сморщилось, словно печеное яблоко.

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вара Ярилен виҫӗ пӑт тырри упранса юлӗччӗ, ӳлӗмрен кивҫене кайма пӑрахӗччӗ.

И тогда у Яриле остались бы целыми три пуда зерна, и не ходил бы он впредь по займам.

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Терт пулнӑ та Ярилен — термен ҫитмен.

Старался Яриле, но не хватало силенок.

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Шывне ҫӑмарта яма Ярилен чӑххи пулман.

Правда, яйцами не угощал — кур не было у Яриле.

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кӗркунне Ярилен пӗртен-пӗр ӗни шурлӑха путса вилнӗ.

Осенью утонула в болоте единственная корова.

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ярилен шӑнкӑрчӑ йӑви пек пӗчӗк пӳртӗнче кунӗн-ҫӗрӗн тусан йӑсӑрланса тӑнӑ, йӗп шӑкӑртатнӑ, кусар шаккани илтӗннӗ.

В маленьком, словно скворечник, ломике Яриле день и ночь стояла пыль, стучал косарь, свистела игла…

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.