Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ылханчӑк (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Уҫ ҫӑварна, ылханчӑк чура!

Куҫарса пулӑш

Этем ятне илессишӗн // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

«Ывӑлӑм, санӑн уру ылханчӑк хулана, пӗтӗмӗшпех — пур хулана та! — ярса пусмасть тесе тупа ту.

«Мой сын, поклянись, что никогда твоя нога не будет в проклятом городе, вообще ни в каком городе.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Ыратнӑран, сехре хӑпнӑран ухмаха ернӗн кӑшкӑрса ылханчӑк ылмашмӑша хамран туртса уйӑртӑм, ҫурӑмне хуҫрӑм та ҫара уранах таптаса вӗлертӗм, анчах вӑл манӑн алӑсенче ҫӗленле авкаланнӑ чухне аллӑмсене, пит-куҫа, кӑкӑра хӗп-хӗрлӗ юн тухиччен чӑрмаласа пӗтерчӗ.

Безумно крича от боли и ужаса, я оторвал проклятого оборотня, сломал ему спину и придушил босыми ногами, но пока он змеей бился в моих руках — и руки, и лицо, и грудь залились кровью.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Леш, ватӑ шуйттанӗ, ылханчӑк эсрелӗ — атте тени — нимӗҫсен комендантне сан ҫинчен тем те пӗр каласа пачӗ.

Той старый черт, той проклятый сатана батька доказал на тебя немецкому коменданту.

XXVI сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Ылханчӑк, хӑш пӑлхавра ҫаратнӑ-ши?..

— Проклятый, какого болгарина он обобрал?..

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех