Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Шиля (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӑх-ха, тӗтӗм епле палкать! — терӗ Шиля.

Посмотри, сколько дыму! — сказал Шиля.

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Шиля хӳме ҫине, унтан ҫӳллех мар сарай тӑррине улӑхрӗ, вара, сывлӑшне аран-аран ҫавӑрса: — Пӑх-ха, епле илемлӗ ҫунать… — тесе хучӗ.

Шиля забрался на забор и оттуда на крышу низенького сарайчика и, запыхавшись, проговорил: — Смотри, как здорово горит…

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вуксанпа Шиля урлӑ урамсем тӑрӑх чупа-чупа пӗр темӗнле килкартине чупса кӗчӗҫ.

Вуксан и Шиля пересекли две-три улицы и, выбившись из сил, влетели в какой-то двор.

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Шиля малтан тӑчӗ.

Шиля очнулся первым.

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вуксанпа Шиля майӗпенрех утрӗҫ.

Вуксан и Шиля пошли медленнее.

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Фашистсен умӗпе иртсе пынӑ чухне: — Сывӑ-и, камарад! — терӗ Шиля.

Проходя мимо фашистов, Шиля им бросил: — Здравей, камарад!

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

…Вуксанпа Шиля хӑйсен тӗллевӗ патне аран-аран ҫывхарса пычӗҫ.

…Вуксан и Шиля с трудом пробирались к своей цели.

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Мӗн тунӑ пулӑттӑм эпӗ, ҫавна пӗлетӗн-и? — пӑшӑлтатрӗ Шиля Вуксана.

— Знаешь, что бы я сделал? — шепнул Шиля Вуксану.

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Садсемпе пахчасем умӗне иртсе пынӑ вӑхӑтра Шиля хӑй ача чухне черешньӑпа мӑйӑр епле вӑрланине аса илчӗ те ун ҫинчен Душкона пӑшӑлтатса каласа пачӗ.

Проходя мимо огородов и садов, Шиля припоминал детство и шептал на ухо Душке о своих налетах на грецкие орехи.

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ун ҫинчен вара Гитлер хӑй те пӗлнӗ пулӗччӗ, — сӗнчӗ Шиля, ҫӗвӗҫ пулнӑскер, пӑсӑкрах куҫлӑ, ҫаврашка питлӗ, ҫӳлелле пӗтӗрнӗ мӑйӑхлӑ ҫамрӑк.

Об этом деле, пожалуй, и Гитлер услышит, — предложил косоватый Шиля, бывший портновский подмастерье, толстощекий юноша с закрученными вверх усиками.

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех