Шырав
Шырав ĕçĕ:
Хӗлипрен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗлипрен ытларах парӑннӑ ҫын ниҫта та тупаймӑн.
VIII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.
«Кам этемми вӑл?» — ыйтать Ухтиван Хӗлипрен.
Ҫӗрлехи ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
«Хӗлипрен хӑпрӑр, манран та хӑпатӑр», — шухӑшлать вӑл хӑй ӑшӗнче.
Паллӑ мар инкек // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
Коновалов ун валли темле Хӗлип патне укҫа яратчӗ; вӑл ҫав Хӗлипе полицие кайса хӗр хутне кӗме ҫыратчӗ, анчах Хӗлипрен те, хӗртен те пӗр хыпар та пулмарӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Страницăсем:
- 1